Ladies and gentlemen, di niya po ako ulit pinansin.
Pinapasok niya ako sa passenger's seat ng kotse niya. SAPILITAN. Talagang hinawakan niya yung ulo ko tsaka ako tinulak papasok sa kotse. Hindi siya harsh ha? -_-
Umikot naman siya papuntang driver's seat tsaka sumakay na.
"hey, where are we going?" tanong ko sakanya nung nagstart na siyang mag maneho palabas ng parking lot.
Nakafocus lang siya sa daan at walang ganang sinagot ako ng "NOWHERE"
———————————————-
"eto pala ang definition ng NOWHERE mo? Infairness ah, ang layo." Puno ng sarkatisko na sabi ko sakanya nang ipark niya sa harapan ng bahay namin ang kotse.
Sa limang oras na paikot ikot namin sa Manila dito niya lang pala ako dadalhin. Kung alam ko na ganito 'to edi sana nagcommute nalang ako. Isa pa, halos mamatay ako sa katahimikan sa loob ng kotse niya.
"'i don't have any place in mind. So better get out of the car now 'cause it's getting late." Tsaka siya umiwas ng tingin.
"sorry naman? Kasalanan ko bang libutin ang buong Manila kaya tayo inabot ng gabe?" hindi ko na pigilan ang sarili kong hindi magtaray.
Lumabas na ako ng kotse at ibinalibag ang pinto nito.
"tsk. Nakakainis. Aish!" ewan ko. Pero naiinis talaga ako.
Papasok na sana ako ng bahay ng may naalala ako.
"hoy——"
"you're things are already inside. And don't worry about Netree she's alive." And he drove out of this subdivision.
"ayos ah? Maka-Netree, close kayo?" bulong ko sa sarili ko.
"oi, sino kausap mo?" alien-that-came-out-of-nowhere.
"bikkuri shita!" (you scared me) sabay hawak ko sa dibdib.
"bakit ngayon ka lang mi-mi? Ba't mo ko iniwan dun? Sino naghatid sayo?" sunod-sunod na tanong niya sakin.
"dee, pwede isa-isa lang? Mahina ang kalaban. Tsaka, pasok muna tayo. Nagugutom ako."
When we entered the house, silence welcomed us.
"yah! Onii-san! zero!"
"Hime, pinapasabi po pala ni Sir Sichi na mago-overnight siya sa mansion kasama si zero." Halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawang lupa ko sa sobrang gulat. She's Mina, one of our maids. She's just about our age. May mahaba at medyo kulot siyang buhok. Hindi siya maputi hindi rin maitim. Katamtaman lang. Isa siya sa mga kaclose ko na maids dito sa bahay. Mabait naman siya tsaka siya lang yung medyo nakakasabay sakin pagtinopak ako.(hime-princess)
"ahhh. How about mom and dad? Are they not home yet?"
"may business meeting po sila sa ibang bansa, hmm sa paris po 'ata?"
"eh, ba't hindi man lang nila ako sinabihan o di kaya tinawagan?" everytime kasi na mago-out of the country sila nagpapaalam sila sakin.
"ahh, yun po ba? Hindi ka po kasi nila makontak, kaya ipinagpaalam nalang po kayo nila sa amin." Pagpapaliwanag naman niya. "Sige po, hime. May aayusin lang po ako." Umalis na si Mina at pumunta sa kung saang lupalop ng bahay naming.
Saka ko lang na realize na.......asdfghjkl! nasa kay Chazz ang cellphone ko!
*flashback
