To Meet In The Middle (Meet Series 1)

35. Tag, You're It

"What?"

Hindi ko na talaga napigilan ang sarili at kinailangan ko nang makausap ang tatlong ito. Kanina pa nila ako dini-distract... No. Kanina pa ako nadi-distract ng lahat. Hindi ko lang pinapansin dahil kailangan kong paghandaan pa ang final meeting ko with Sir Ben earlier before our presentation next, next week.

Nung una ay hindi ko pa binigyan ng pansin knowing that I can too paranoid at times pero ang weird na kasi eh. Matapos ang meeting ni Sir Ben ay nakipag-meet naman ako with my group mates sa isang bakanteng classroom. Saglit lang naman yun, pinagusapan lang namin ang paghahati ng report at nag-rehearse din kami nun. Even my groupmates were acting weird, from time to time ay nahuhuli ko lang silang nakatitig sa akin. Tinubuan ba ako ng pangalawang ulo? Seriously, what's wrong?

Akala ko ay hanggang dun lang matatapos but after our group meeting, June magically appeared and told me na samahan daw muna siya sa org office nila dahil may gagawin siyang report. Dahil maaga pa naman para umuwi ay sinamahan ko nalang din siya. But what's even weirder is naabutan ko sina Raven at Claus sa loob ng office. I know it shouldn't be weird since org president ang best seatmate ever ko, but the problem is pagkarating namin dun ay mukhang may hinihintay sila... Or hinihintay nila kami to be exact.

Hindi ko nalang sila pinansin at naupo nalang sa tabi ni Claus habang abala ang dalawang org leaders sa pagd-discuss. Okay na sana eh, kaso kanina pa sila nagnanakaw ng sulyap sa akin.

"Seriously what's wrong? Don't tell me na wala kasi kanina ko pa napapansin." I groaned, a bit irritated by the things that are happening.

Inosente naman akong nginitian ni Claus. "Wala akong alam diyan, sabay lang talaga kami ni Rave na uuwi." He gestured his boyfriend that is now giving me a blank stare. "I'm just working here. Wag kang ano diyan."

"Okay! Fine!" Sabay-sabay naman kaming napatingin sa best friend ko. "Ako ang may gustong sabihin sayo." She even pouted.

Sinamaan ko naman siya ng tingin.

"Hindi lang naman ako ang curious dito eh. I bet that the whole department wants to know as well... Kung hindi lang talaga na-suspend yung confession page ay malamang dun ito ngayon mapapagusapan e---"

"GET TO THE POINT, JUNIPHER." I hissed.

Nakita ko kung paano nanlaki ang mga mata ni Claus dito sa tabi ko dahil sa gulat which proves his innocence but still, I'm irritated. Buong araw ko lang itong kinikimkim because I want to get things done.

"Usap-usapan yung date niyo ni Luke." Si Raven na ang sumagot para sa kaibigan ko. Mukha naman itong walang pake at may tinitipa pa sa laptop niya.

Agad naman akong napanganga dahil dun. "What? It's been three days! Anong problema niyong lahat---"

"We're just curious, you know." Mahinang tugon ni June at mukhang nagpapaawa pa. If only she wasn't my best friend ay paniniwalaan ko itong acting niya but I know her so well so, no, hindi ako magpapadala dito.

"About what?" Mahinahon ko nang tanong.

I admit. Ang OA nung pagsigaw ko kanina but I'm just really tired and stressed tas dumagdag pa itong mga unnecessary na titig nila from time to time. It's definitely not helping at all.

Mukhang nakapag-relax na naman ang buong grupo dahil sa paghinahon ng boses ko. Claus leaned back on the couch, Raven unbuttoned the first two buttons of his school uniform while June leaned both of her arms on the table.

"So what happened during your date, huh?" Ngising-ngisi pa siya habang nagtatanong, I even saw the couple's curious looks pero inilingan ko lang ito.

As much as I love my best friend ay ayokong pag-usapan ito openly. My Valentines day was pretty special, as much as possible nga ay gusto kong sarilihin nalang ang alaalang iyon. Open naman akong ikwento but not like this, not in such an open space. Kahit na mukhang wala naman talagang pake sina Raven at Claus kung ikwento ko ay ayoko parin na dito. I just gave her a look saying mamaya na sa dorm and she only nodded.