narration
"pero bakit hindi mo ako pinag laban?" napa tingala ako sa sinabi ni jisung at nagka tinginan kami.
"you don't know how much i wanted to jisung, mahal kita pero i wasn't good enough for you." umiwas ako ng tingin at pinag pa tuloy ang pag lalabel.
"you are more than enough celestine, sakin ka dapat nakinig, hindi sa mga magulang ko."
"but i wanted the best for you, wala akong mapapa tunayan sa mga magulang mo noon jisung, ang sabi nila saakin magiging distraction lang ako sa pagiging engineer mo and they wanted you to be with another girl hanji, she was a well known model, anong laban ko don? " nag pipigil ako sa pag tulo ng luha ko kasi ayokong makita niya akong umiiyak.
"ano ang magagawa nila kung ikaw ang gusto ko? kung ikaw ang mahal ko? " diretso ang tingin niya sa mga mata ko, umiwas nalang ako kasi masyadong nakaka paso ang mga tingin niya.
sasagot na sana ako nang biglang kumatok ang kasambahay nila at pinapa baba kami para kumain ng cake.
"kumain nalang muna tayo" yon lang ang tanging sinabi ni jisung bago siya tumayo at nauna nang bumaba.
"pasensya na jisung, babawi ako, mahal kita" bulong ko sa kawalan.
YOU ARE READING
totga | han jisung ✔️
Fanfiction"anonymous naman so di niya malalaman na ako yung nag text so why not?" ↻ jisung was your TOTGA, he was someone that u truly treasured but something came up and u had to break up with him. 2 years later and u decided to shoot your shot again by anon...
