Chapter 29: The Pervert's Skill

Magsimula sa umpisa
                                    

I just nodded towards the old man at isiningit na rin ang tanong ko.

"May kilala ho ba kayong blacksmith sa lugar na ito?" I managed to keep myself intact and relaxed. Nasaharap ko si Lieutenant habang kumakain at nasa gilid namin itong matanda habang napapahawak pa sa kanyang bigote habang nag-iisip. Umiling ito.

"Kung ganoon, sa lungsod ng Ezra may kilala ba kayo?" And I don't know why out of nowhere he laughed so loud. Nagtinginan ang iba pang kumakain sa direksyon namin at hindi parin tumitigil sa pagtawa ang matandang ito. Ano nga bang balak nito bakit bigla bigla nalang itong sumulpot sa kung saan-saan?

Napakunot ang noon ko nang marinig ang mga bulong bulungan sa paligid.

"Baka pati ang dalagang iyan ay biktimahin ng matandang uhugan na iyan!"

"Parang iyan nga ang mangyayari!" My brows were as if rivals that were trying to clash against each other dahil sa mga narinig ko at muling bumaling sa matandang ito.

Tumahimik ka manong sa kakatawa mo!

I looked at Lieutenant and he cleared his throat dahilan kaya natigil ang matanda sa pagtawa at saka nagsalita. And there, I stopped as I heard what he said.

"Bakit mo naman naitanong iyan Hija? Hindi mo ba alam na lahat ng mga armas dito sa Eban ay inaangkat lamang sa sentro?" Nabigla ako at mabilis na inilagay ang maliit na bowl na hawak ko sa mesa.

Anong ibig niyang sabihin?

Kung ganoon?

Ang Northern Guerilla ba ang tinutukoy niyang sentro?

Magtatanong pa sana ako nang bigla ulit itong sumingit.

"Sa tingin ko naman ay wala kayong pangbayad." Napataas ulit ang kilay ko dahil sa narinig mula sa mamang ito, lalo pa't pabiro niya itong sinabi kahit na alam kong may ibig siyang sabihin. He might think we have no bronze to pay for our food because of the way we dressed. Then?

And there, he started to linger his fingers on my shoulders.

Fuck!

At mas ikinagulat ko pa ang sumunod kong narinig.

"Baka naman pwedeng mamalagi ka muna dito ng isang gabi Hija-"

Putang ina! Hindi ka ba nangdidiri sa sinasabi mo?

Hindi ko na siya pinatapos pang magsalita at agad akong tumayo, hinawakan ang kamay niya and I fake a smile and there, bull's eye!

I immediately kicked off my chair away using my right foot matapos baliin ang mga daliri ng manyak na 'to. I surely heard it cracked. Damn it! I manage to stand using my left foot alone and walloped this man's head at the same time using again my right leg. My foot hit directly his face at sinadya ko pang ibaon ang mukha nito sa sahig. My hair was suspended in the air and there I was already clinching both of my fists.

Napasigaw ang lahat at sa di namin inaasahan ay may mga kasamahan pala ito sa kabilang mesa. Agad tumayo ang mga ito and they were all armed, but they're all bullshits if they think we're that easy.

Don't you ever underestemate a woman.

I've trained a lot, tama lang naman siguro kung gamitin ko ito sa mabilisang laban na 'to. Testingin natin kung talaga ngang mas lumakas ako. With all the stamina I've got, I threw myself suspended in the air, landing on the same table where we ate. Agad na sumalubong ang mga mata ko sa isa sa mga lalaking kasamahan nito. I quickly jumped off from the table kicking this man in front of me.

And I'm glad I really did jump, for Lieutenant walloped one of this old man's comrades towards the table simultaneously. It was way too hard to the point that the wooden table broke.

Yves of the Outskirts of Kanda (Completed) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon