Each night was a fucking sleepless night. I'm becoming more and more desperate.
Binubusisi ko ang pwedeng maging butas. Hindi pwede 'to. Hindi dapat ako matalo.
Clearly, this woman doesn't need a man in her life. She has everything in front of her.
Should I blow my cover?
Nah. That will mess up everything.
Mabilis na lumipas ang araw. Katulad ng nakasanayang gawin, ihahatid ko si Savannah at papasok ako ng Flaveria.
Hangga't maaari ay dinidistanya ko ang sarili ko sa kanya kapag magkasama kami.
Huwebes nang magdesisyon akong magpalipas ng gabi sa bahay ni Ace kasama ang mga kaibigan namin minus Vida. Kung hindi ko gagawin yon ay baka mabaliw na ako sa mansyon.
"Hindi ko na alam ang gagawin ko. Honestly, I'm on the edge." anas ko sa kanila.
Ang tatlong daliri ng kamay ko ay minamasahe ang nakakunot kong noo. Mababakas sa mukha ko ang bigat ng problemang pinapasan ko. I have been stressed out ever since I move in that fucking mansion!
"We told you already, bro. She's THE Savannah Elysse Dondiego." Saad ni Ace.
"You can't just tame a tigress." Paggatong pa ni Samuel.
"Even the strongest animal has a weakness." Sagot ko.
Pero ano nga ba? Tangina, hindi ko na alam.
Ang alak na ininom ko ay unti-unti nang umeepekto sa pag-iisip ko. Sumasakit na din ang aking ulo.
"By the way, Vida mentioned that she saw Savannah at the Casa alone. Diba alam mo yung lugar na yon?" Levi told me.
Tumango ako. I have a child memory back there in that place pero hindi ko na masyadong matandaan. Elementarya pa lang ata ako noon.
Winaksi ko ang naisip at sumubsob na lamang sa bar counter. Masyado na akong nanghihina.
As the folks say, good things come when you least expect it. In my case, it happens last Tuesday afternoon.
Biyaya atang maitatawag ang pagsama ng pakiramdam ko dahil sa pagpupuyat ng mga plates na ginagawa ko.
Wala akong balak na magkasalubong si Savannah kaya mas minabuti kong dumiretso sa may bandang likuran ng mansyon. Mga nakasampay lamang na damit ang makikita doon.
Humiga ako sa ugat ng malaking puno. Agad akong nakaramdam ng matinding ginhawa.
"My mom approves it. Ako ayaw ko. Why are they so eager for me to marry your cousin Brent Dondiego? He's clearly inlove with someone else." Yon ang narinig ko ilang minuto matapos na ipikit ang mga mata ko.
Hinanap ko kung saan nanggagaling ang boses. Nasa may bandang kubo ang mga ito, ilang yarda mula sa akin.
"Relax, Callista. It's just a marriage for convenience, for merge and acquisition." walang emosyong paliwanag ni Savannah.
Bahagyang pumadyak sa lupa ang kasama niya.
"I don't care! Alam mo naman kung sino gusto ko diba."
Ngumisi si Savannah at bahagyang nilapit ang sarili sa kasama upang ayusin ang tumikwas netong buhok dahil sa paglakas ng hangin.
"I know." Sagot niya.
In a theoretical exam, we tend to choose answer which we believe is correct because you know that would be the same answer your classmates get and then ended up wrong.
It was just like this.
I was completely shocked when Savannah kissed Callista on the lips.
Who would have thought that she is a lesbian.
Maraming pumasok na tanong sa utak ko.
Kailan to nagsimula? Matagal na ab siyang ganito?
Naalala ko dati yung sinabi ni Vida. Nagkanobyo ito dati. Si Cage.
Did he break her heart that much she never fall in love with guy(s) again?
Or is she bi?
Tangina. Kaya pala.
Teka, ano ba tong iniisip ko. Why do I feel fucking disappointed?
Umalis na ako doon at nagkulong na lamang sa kwarto. Parang lalong sinama pa ata ang pakiramdam ko.
Nakatulog din ako nang lumaon. Yun nga lang nilalagnat na ako nang magising.
Hindi na ako pumasok sa paaralan. Nagpadala na lang din ako ng gamot sa isa sa mga kasambahay.
Mayamaya ay nakarinig ako ng pagkatok. Hindi naman iyon nakalock kaya hinayaan ko lang.
Sa pag-aakalang isa ito sa mga maids ay hinayaan ko na lang. Muli akong pumikit para magpahinga.
"So you are really sick." It's Savannah.
Mabilis akong napabalikwas ng kama.
"Did I give you too much workloads?" She asked.
Concern is far-from evident in her voice.
"I'm okay. I just need to rest." Sagot ko pero hindi iyon nagpatigil sa kanya para lapitan ako.
Hinaplos nito ang noo ko. Sumunod ang pisngi ko pababa ng leeg.
Bago pa dumapo sa kung saan ang kamay niya ay pinigilan ko na.
"I will never fall in your antics again, Savannah."
Ngumisi lamang ito.
"So I made you fall, huh?" She playfully said, giving it another meaning.
"Why would I fall for a lesbian?"
It was too late before I realize what I just said. Fvck!
Masyado akong napraning sa pinagsasasabi nya saken kaya tuloy bigla na lamang iyong lumabas sa bibig ko.
Too late! Nasabi ko na.
Bahagya syang nagulat pero agad ding nakabawi.
"So you saw us, huh." She chuckled.
My forehead creased. Ibang klase talaga ang babaeng 'to.
"Are you disappointed, Siege?" This time, her voice became more sultry.
I won't let her crash my pride like this.
"I'm actually more relieve, mademoiselle. We have the same preferences." I talked back.
Mas lalo pa itong ngumisi. Tila ba isang malaking biro at walang kwentang bagay ang lumabas sa bibig ko.
"Oh really? We'll see."
__________
Please support me by tapping the star icon. Love you!
