BRIDE 7

18.8K 442 32
                                    

​"Great! Pack all your clothes. Cedrick will send you to the Dondiegos at the crack of the dawn." He said.

Bukas na agad? Napatiimbagang ako. Ganoon ba talaga sya kadesperado.

​ "Just don't do anything unnecessary. Do not pull a stunt that you will regret, son. The repercussion would be really painful." He reminded...more like a threat.

​I nodded again. Alam kong ang gagawin ko ay maaaring maging dahilan ng pagkasira ng relasyon namin ng ama ko. Ngunit kailangan ko pa ding sumubok.

Bago ako matulog ay naihanda ko na ang lahat. I also texted Aimee. I hope she understands when time comes.

Nagising ako ng maaga kesa inaasahan. Ang mga kasambahay ay nakikita kong nagdadrama sa gilid. Ang ama ko ay nasa dulong baitang ng hagdanan kasama ang driver namin.

What an old clever man. Hindi man lang ako hinayaang gamitin ang sasakyan ko papuntang Alta Fuego.

Nagpaalam na ako sa kanilang lahat.

"Mag-ingat ka don, hijo. Bisitahin mo kami kapag may pagkakataon." Malungkot na saad sa akin ni Nanay Sabel.

​Niyakap ko siya bago ako nagpatuloy sa paglalakad palabas ng bahay.

Tahimik lamang ako sa buong byahe. Si Cedrick ay panay ang tingin sa akin mula sa rear view. Maging siya ay hindi din tanggap ang desisyon ni Iñigo.

Hindi kami dumaan sa pangunahing kalsada. Sa halip ay pumasok kami sa isang pampublikong subdibisyon. Nakatulog na ako sa byahe dahil sa katahimikan. Nagising lang ako ng tumigil ang sasakyan sa harapan ng itim na malaking gate. Sa gilid nito ay malalaking puno.

Nang mapatingin ako sa likuran, wala akong makita kundi ang makipot na daanan at mga ilaw sa gilid at marami pang malalaking puno.

Nasa gubat ba ako? Tumingin ako sa oras. It was already 11 in the morning. Teka, tatlong oras na byahe?! What the actual fuck? Napakalayo nito!

May dalawang gwardya ang lumabas. Hindi ko alam kung gwardya nga ba ito o kung sundalo. These people are holding high caliber of guns.

​Hindi ko matanaw ang bahay ng mga Dondiego mula sa pwesto namin. Pinagbuksan kami ng mga ito ng gate.

The place is being surrounded by a lagoon. Parang nakalutang ang buong lugar. We passed by to some laborers at the boat who were looking at us while throwing fish foods at the lagoon.

Isang mahabang patio ang aming dinaanan bago bumungad sa amin ang malaking fountain na naging sentro ng lugar.

There are two grand staircases at the outside entrance. In between is a narrow passage to the basement, I think. Two maids are standing there, waiting for us.

​"Good luck Sir Siege. Mag-iingat po kayo." Paalam sa akin ni Cedrick matapos ibaba ang mga bagahe ko sa sasakyan.

Kinuha ng mga katulong ang mga gamit ko at ipinasok iyon. Pinasunod nila ako sa kanila.

Isang malaking sala ang bumati sa akin pagkapasok. Wala akong hagdanang makita. Bagkus ay mga pintuan sa bawat sulok ng bahay.

A classical boring music was playing at the background. I couldn't help but yawned at the sight.

Inabutan ako ng kasambahay ng maiinom at pagkaen.

"Parating na po si Madam Marinela at Don Arnulfo. Pahintay na lang po sila dito." The maid informed.

Pagkaalis nito ay hinugot ko ang cellphone ko sa jacket. I have signal here, great.

Shit!

​I forgot to text or call Aimee earlier. Fuck. I was out of my mind.

I was about to call her number when I heard a splash. It was too loud to ignore. It looks like someone accidently slipped on the water.

Mabilis kong binuksan ang unang pintuan na nakita ko. This house was a fucking labyrinth. I wandered myself, trying to find the right path to that fucking pool.

Wala akong makitang ni isang tao. I heard water whooshing nearby. I followed the sound until I ended up to a large two-way mahogany door.

Walang pag-aalinlangan kong binuksan iyon. Bumungad sa akin ang napakalaking pool. Inilibot ko ang paningin ko.

Nasan na ang taong iyon? May tumulong na ba sa kanya?

​I was about to walk out when somebody appeared from the water out of nowhere. I hurriedly stepped back when I saw a lady.

Hindi maipagkakaila ang kagandahan nito kahit nakapikit. Hindi niya napapansin na may taong nasa harapan niya. Siya ba yung narinig kong nadulas kanina?

Wait. Wait. Wait. Fucking fuck. Is she.....Is she Savannah Dondiego?

The first question came into my mind is if she is real. Man...

For a moment, I was stunned.

​I literally felt something just kick inside my chest. My soul was trembling. Is it possible?

Napapikit ako. Madiin kong hinilot ang sintido ko. Muli akong lumingon sa kanya. Nakatingin na siya ngayon sa akin.

​Moments later, she placed her hands on the boarder for a support to lift her body. My jaw automatically dropped when she resurfaced from the water. My eyes sprang out while looking at her entirety. I gulped multiple times. SHIT! DIP SHIT! FUCKING SHIT! HOLY SHIT! HOLY FUCK! She's in front of me.....NAKED.

————

Please support me by tapping the star icon. Love you!

My Mysterious BrideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon