PRELUDIO PARA "CARTAS ENTRE TU AZUL Y EL MÍO"

22 6 3
                                    

Un misterio que pervive en la ucronía.

Y un silencio que hiere piedra ,y llama.

La muerte que se asoma día a día,

En tanto canta el alba en una alhama.

Las balas y el destino de los hombres

Heridos de belleza.Un torvo anhelo.

Dios sabe cuánto cuesta levantarse

Cuando la frente ha dado contra el suelo!

Un suelo que se yergue tras mil años

De sangre derramada y de silencio.


(EXTRACTO DE LA OBRA.PARA LEER EL CORPUS DE LA MISMA:https://www.wattpad.com/myworks/83026270-cartas-entre-tu-azul-y-el-mo)

ET DIMITTE NOBIS DEBITA NOSTRAUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum