~~~
Sevgili Günlük;
"BABA!"
"O gitti, o gitti, o gitti!" Kulağımda bu yankı artık bedenime işlemiş. Korkuyorum, ellerim buz tutmuş, gözlerim ağlamaktan kan çanağına dönmüş. Ağlarken gözyaşlarım yanaklarımdan sıcak bir şekilde süzülüyor. Niye gitti? Nereye gitti?
"Sen güçlü bir kızsın, benim arkamdan ağlama, affına gerek yok ben biliyorum sen bana asla kızamazsın. Hoş çakal..."
"Baba! Beni bırakma. Hataların hiçbir şey benim için. Bırakma beni baba!"
Mutluluk nereye kadar ya da mutluluk ney? Bana yürümeyi, koşmayı, düştüğüm zaman kalkmayı, üzüldüğümde her zamanda yanımda oldun, her şeyime sen yetiştin sen kahraman gittiğin yerde huzur içinde uyu emin ol en yakın zamanda yanına geleceğim.
Sen kahraman unutulmayacaksın! Seni tüm kalbimle seviyorum.
"BABA!"
~~~
Herkese selam🥰 Bunu okuyan herkese soruyorum sizce bu yazdığım RÜYA mı olsun yoksa DEVAM mı etsin?
NOT! Bu hikayenin baş karakteri yani Su Yılmaz kişisi gerçek bir karakterdir sadece hayal gücü ile süslendiriliyor. Kendisine değer verdiğim biri...
Hikaye ile ilgili bir yorumlarınızı, neyi değiştirme istiyorsanız veya sizin tavsiyelerinizle bir kaç şeyler yapabilirim. Yorumlara yazarsanız sevinirim😊
Devam edecek...Sizleri seviyorum❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAYIŞ~
Teen FictionBu günlük ,sadece özgürlüğe ihtiyacı olan bir kızın günlüğü. İlk engeli annesi koydu. Mutluluk nereye kadar olduğunu bilmeyen bir kızın günlüğü. "Tek kahram baba,tek aşk Güneş,tek nefret anne,tek sevgi kardeş..." Bulutların arasında kaybolan 'SU'...
