Sevgili günlük;
~15 gün sonra~
''SU!''
Gelen bir sesle irkildim elimdeki dosyaları bırakıp gelen sese doğru baktım. Herkes babamın odasına doğru koşuyordu. Hızlı adımlarla oraya doğru ilerledim..
''200!!'' Burak
Kapıdan içeriye doğru bakıyordum tek kelime dahi etmiyordum..
~gerisi karanlık~
Annem bir köşede ağlıyordu, Zeynep gözleri dolu dolu etrafa bakıyordu, Güneş yanımda elimi tutuyordu, Ateş Zeynep'e bir şeyler diyordu, peki ya babam o nasıldı??
''Babam?'' diye sordum, herkes yüzüme baktı annemin ağlaması şiddetlenmişti. İçeriye Burak hoca girdi;
''Merhaba Su..''dedi kısık bir sesle.
''Hocam babam nasıl iyi dimi?''
''Baban...E-ee onu kaybettik Su..''
Bütün dünya başıma yıkılmıştı sanki, benim babam kahramandı...Kahramanlar ölmez ki!
''Yalan söylüyorsunuz!! Benim babam ölmez! Benim babam ölmedi! Güneş bana şaka yaptığınızı söyle lütfen!'' yüzüme öylede bakıyordu.
''BİR ŞEY SÖYLESENİZE!! SUSMAYIN!''
Gözlerimi tutamıyordum, herkes başını aşağıya eymiş yere bakıyordu..
''BEN ONU KAYBEDEMEM ANNE!!''
Annem yanıma gelip bana sımsıkı sarıldı;
''O seni çok sevdi kızım, ben hayatının bir hatası olsam bile babana hep senin yanında olmasını istedim. Senin kahramanın ölmedi kızım..'' elini kalbimin üstüne koydu..
''O burada yaşıyor.'' Annemin elinin üstüne elimi koydum;
''Hep orada kalsın anne..''
Toprak inatçı çıkmıştı...Ya kaybedeceksin ya da kazanacaksın, hayat işte kimi alsa geride bırakanları vuruyor. Peki ya biz ne olacaktık şimdi...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
1 bölüm kaldı... Hiç bitsin istemiyorum ama, bunun için başta değişiklik yapmam lazımdı.
Bu bölümde buraya kadardı final de görüşmek üzere..
Sizi seviyorum...Devam edecek ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAYIŞ~
Teen FictionBu günlük ,sadece özgürlüğe ihtiyacı olan bir kızın günlüğü. İlk engeli annesi koydu. Mutluluk nereye kadar olduğunu bilmeyen bir kızın günlüğü. "Tek kahram baba,tek aşk Güneş,tek nefret anne,tek sevgi kardeş..." Bulutların arasında kaybolan 'SU'...
