SON İNSAN: AFTER CRYSTAL

3. Kitap 7. Gün

Başlangıç Notu: Kristal, Son İnsan evrenine gerçek anlamda 3. kitabın 7. gününde giriş yapmıştır. Bu kısımda Anka Takımı'nın Kristal ile Firavun'un dünyasında ilk karşılaştıkları zamanı görüyoruz.

(Firavun'un dünyasında)

...

"En sadık olan askerimi en sona sakladım," diye belirtti Firavun ve keyifle bahsettiği kişinin piramitten çıkmasını bekledi.

Manuel dışında herkes için yabancı biri daha piramitten çıkmıştı. Yanında durduğu erkeklerin yanında kısa kalıyordu, yine de kendisine güvenen bir duruşu vardı en azından. Üzerindeki siyah, vücuduna yapışan kıyafetin, beline bağlı mavi renkli kuyruğu vardı ve rüzgârda dalgalanıyordu, göğüslerinin olduğu kısım da derin bir şekilde dekolteliydi ve omuzlarını uzun kolları olan yine aynı mavi renkten kısa bir ceket kapatmıştı. Elinde kalın, mat metalden yapılmış bir tüfek tutuyordu. Yüzü Manuel'in hatırladığı gibiydi, kızılımsı kahverengi buklelerin altına saklanmış açık kahverengi gözler, sıradan büyüklükte bir burun ve ağız hatta yüzündeki çil benzeri birkaç leke bile. Yine de yüzündeki soğuk ifade dikkat çekiciydi, tıpkı bu ileri teknoloji kıyafet ile uyumsuz gözüken ve kulaklarından sarkan altın renkli Nil'in Anahtarı olarak bilinen Ankh küpeler gibi.

Manuel onu gördüğü anda sevincini saklayamamıştı, istemsizce: "Sen gerçekmişsin," diye tepki gösterdi. Firavun'un sadık askeri olan kadın, Manuel'i görünce hiçbir şey dememişti. Firavun ordusunu komuta eden Starfell'in yanına ilerlemişti. O yürüdükçe soğuk bir sis etrafına yayılıyordu.

...

"Dünyanın kendisi gerçek olmayabilir, ama burada somut olarak bulunuyorsun. Öldüğünde bedenin burada kalır ve gerçek dünyaya bir daha dönemezsin. İstersen ispatlayalım," dedi Firavun ve Manuel için özel bir anlamı olduğu anlaşılan kıza döndü: "Kristal! Buzdan Kalkan!"

Firavun ona emir verirken Kristal'in gözleri Manuel'in üzerindeydi. Bu yüzden Firavun'un emri bir kere daha hatırlatması gerekmişti: "Buzdan Kalkan dedim!"

Birden Starfell'in etrafında dairesel olarak bir buz tabakası oluşmaya başlamıştı ve bu soğuk hapishaneden Starfell fiziksel güç kullanarak kaçamıyordu. Oluşan buzlar yumrukla alt edilemeyecek kadar sertti.

...

Tekrardan asasını yere çarptığında her şey düzelmişti. Sakinleşmiş bir ses tonu kullanarak: "Neyse ki hepsi böyle embesil değil. Bazıları ondan benim için daha özel," diye itiraf etti Firavun, Kristal'e bakarken. Onun için de artık içinde bulunduğu dünya daha anlamlı geliyor olmalıydı. Bazı şeyleri o da fark etmişti. Buradan kaçıp gitmek istiyor olması bile muhtemeldi. Daha bir süre öncesine kadar buradaki Starfell onun sevgilisiydi, ama şimdi hiçbir şey anlam ifade etmiyordu. Gerçek olduğu söylenen halleri karşılarındaydı. En önemlisi Manuel geri dönmüştü, bir türlü ona ne olduğu anlatılmazdı. En sonunda öğrenmişti ona özür dilemesinden sonra nereye gittiğini, kendi dünyasına geri dönmüştü. Gerçek dünyada Firavun yoksa orada kölelik de olmayabilirdi. Gerçek anlamda özgür olabilirdi.

"Buradan gitmek istiyorum," dedi Kristal.

"Duyamadım, bir şey mi dedin?" diye alay ederek sordu Firavun.

"Beni ait olduğum yere götür, lütfen," dedi Kristal, sözleri doğrudan Manuel'e söylüyordu: "Lütfen..."

Manuel... sadece bir adım atabilmişti...

En yakın bulduğu binanın duvarına yanaştı ve yerden aldığı bir taş yardımıyla duvarın üzerini çizmeye başladı. Çizimini yaparken hızlı olmaya gayret gösterse de bir daha aynı hatayı yapmayacaktı ve herkesin çiziminde olmasına dikkat edecekti. Ne de olsa Kristal'i de bir defa çizmişti, o yüzden onu da ilave ederken sıkıntı yaşamamıştı.