Sa Susunod Na Habang Buhay

kabanata 15

Kabanata 15
(Ang huling pahina)

Simula ng araw na iyon hindi na ako naalis sa tabi niya ako lagi ang nag babantay at nag aalaga natatakot akong umalis natatakot akong iwan siya at baka isang araw wala na siya

Nakikiusap ako sa paginoon at sa lahat ng bathala na sana gumaling siya dahil habang umaandar ang oras ay mas lalo siyang nahihirapan

Sinasabi ko lang sakanya na wag siyang susuko dahil nan dito ako para hatakin siya pataas

Sabay kaming lalaban hanggang sa huli naming hininga

Lagi ko siyang pinapatawa dahil ayaw kung nakikita siyang malungkot

Gusto ko lagi lang kaming masaya binabalikan lang namin yung mga dati naming ginawa

Ayoko kung isipin niya na nag iisa lang siya pinapadama ko sakanya na hindi siya nag iisa dahil kasama niya ako

Alam kung malalgpasan lang namin ito isa lang itong mabigat na pag subok ang dami na naming pinag daaan ngayun paba kami susuko

Dumaan ang ilang mga araw at gabi napansin kung namamayat siya napansin kung nanghihina na siya naiiyak ako sa tuwing nakikita ko siyang nahihirapan

Hanggang sa kinausap kami ni doc sabi niya na may taning na daw ang buhay niya lalo na akong naiyak napahagagogol ako sa iyak hindi ko alam kung anong gagawin ko

Hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba si doc ang bigat sa pakiramdam nung mga narinig ang sakit sakit nanaman mas triple pa yung sakit

Kaya nung mga araw na narinig ko yun hindi na ako umalis sa tabi niya hindi na ako natutulog dahil baka pag gising ko wala na siya

Ayoko siya sumuko gusto kung lumaban pa siya pero mukhang hindi niya na kaya mukhang gusto niya ng mag pahinga

Hindi ko pinapakita sakanya na naghihina na ako hindi ko sinabi sakanya na nagkakasakit na ako dahil hindi na ako nakain di narin ako natutulog

Pinapakita ko lang sakanya na malakas ako na masaya ako dahil ayaw kung problemahin niya pa ako

Niyaya ko siyang mag pakasal nong araw na iyon dahil gusto ko sa huli niyang hininga maging masaya siya

Kinasal kami sa hospital gusto ko pa sana sa simbahan dahil pangarap kung dalhin siya sa altar kaso masama sakanya ang lumabas

Okay lang naman sa akin kahit simple lang ang mahalaga ay kasal kami ang mahalag mahal namin ang isat isa

Hindi ko alam na ayun na pala yung huling makikita ko siya ayun na pala yung huling ngiti niya

Grabe wala na akong mailabas na mga luha nung mga araw na iyon nakatulala lang ako sa kawalan masaya ako dahil sa wakas natupad narin yung pangarap niyang mag pakasal kami

Ipapangako ko sa sarili ko na siya na ang huli kung mamahalin na siya lang ang laman ng puso ko..

Paalam mahal naway sa muli nating pagkikita ay sana ikaw parin

Sana ikaw parin hanggang sa  susunod na habang buhay..

"Kaya namang makayanan kahit pa na nahihirapan
Kahit lungkot, dumaraan 'pag natuyo na ang luha
Parang nahipan ang 'yong kandila
Init ay wala

Hindi ba pangako mo nu'ng una, tiwala'y iingatan?
Baka naman, sa susunod na habang-buhay, ha-ay na lang

'Di talaga inasahang magkagulo't magkagulatan
Tahanang pinagpaguran, sa'n na napunta?"

-BEN&BEN-