၀မ့္က်ီးဆိုသည္မွာလည္း ဒီေကာင္ေလး
ပါးစပ္ထဲ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾကေနၿပီ။
အရွက္ေျပေခ်ာင္းကိုတစ္ခ်က္ဟန္႔ကာ
ဟန္ပါပါနွင့္အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။
"ငါ့အခန္းထဲထည့္လိုက္.."
"ဘ....ဘာ!!မ၀င္ဘူးေနာ္ေဟ့ေကာင္။
မ၀င္ဘူး...."
"သူ႔ကိုအခန္းထဲထည့္ၿပီးမင္းသြားလို႔ရၿပီ"
ရဲမတ္လည္း ပစ္မထည့္ရံုတမယ္ တြန္းခဲ့ေလေတာ့
အခန္းထဲအားလြန္ၿပီး ေရာက္သြားသည့္ေကာင္ေလး။
၀မ့္က်ီး တံခါးမႀကီးကို အျမန္ပိတ္ကာ
သူ႔နားေလ်ွာက္သြားလိုက္ေတာ့
"မတိုးလာနဲ႔၀မ္ရိေပၚ။
မင္းျဖစ္ေစခ်င္တ့ဲအတိုင္း ျဖစ္လာမွာ
မဟုတ္ဘူး"
"ဘယ္ကအေကာင္ကို လွမ္းလွမ္း တေနတာလဲ။
မင္းလင္က ဒီမွာ.."
"ဟက္....သြားေသလိုက္ပါလား။
မင္းေနာက္တစ္ခါအ့ဲလိုေျပာၾကည့္ ။
အရင္းကေနျဖတ္ၿပီး စားဖိုေဆာင္ပို႔ပစ္မယ္.."
ေ၀့ရင္းစကားေၾကာင့္ ၀မ့္က်ီး
မသိမသာ စမ္းၾကည့္ရေသးသည္။
ဟူး....ခုထိေတာ့ရိွေသးတယ္။
"အနားကိုလာ...မင္းကို ဘာမွမလုပ္ဘူး။
လုပ္ခ်င္စရာလည္းမရိွဘူး။ေပစုတ္ေနတာပဲ"
"ငါနဲ႔၃ေပအကြာမွာေနစမ္းပါ။
မင္းကိုေၾကာက္လြန္းလို႔"
"မေနဘူးကြာ......"
အငိုက္မိသြားခ်ိန္လွမ္းဆြဲခံလိုက္ရတာေၾကာင့္
ေ၀့ရင္းတစ္ကိုယ္လံုး ၀မ့္က်ီးရင္ခြင္ထဲ
ပါသြားရသည္။
ေက်ာေနာက္ကေန လက္ေတြကို
အေရွ႕ကေနခ်ဳပ္ကိုင္ထားေပမ့ဲ
ေ၀့ရင္းလႈပ္မရျဖစ္ေနရသည္။
"လႊတ္ေပး..!"
"ဒါပဲေျပာတတ္တယ္။ေစာေစာက
ငါ့ကိုခ်ိန္ထိုးမယ္ဆို"
"လႊတ္ေပးရင္ ထိုးျပမယ္!!"
၀မ့္က်ီး ၿပံဳးကာေခါင္းရမ္းမိသည္။
ငလည္ေလးေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ။
"လာ...လက္ကိုေဆးထည့္ေပးမို႔"
ထိုင္ခံုေလးဆီဆြဲေခၚတာေတာင္
အေနာက္ကိုကန္ဆြဲထားေသးသည္။
တကယ္ကို ေပတိေပစုတ္ေလးျဖစ္ေနပါလား။
YOU ARE READING
ခ်စ္ေသာအရွင္(ချစ်သောအရှင်){Completed}
Fanfictionအခ်ိန္ေတြသာ ေက်ာ္ၿပီး မင္းဆီေရာက္လာေပမ့ဲ ငါ့အခ်စ္ေတြကေတာ့ မေက်ာ္လြန္ဘဲ မင္းကိုလြမ္းေနတုန္း အချိန်တွေသာ ကျော်ပြီး မင်းဆီရောက်လာပေမဲ့ ငါ့အချစ်တွေကတော့ မကျော်လွန်ဘဲ မင်းကိုလွမ်းနေတုန်း
Part 4
Start from the beginning
