တောင်တောရယ်သာ

အပိုင္း ၆

"ေဒသခံေတြ ယုံၾကည္ၾကတဲ့ အင္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာပုံအေၾကာင္း သိၿပီးၿပီလား"

"ၾကားဖူးတယ္၊ အတိအက်ေတာ့ ေသခ်ာမသိဘူး"

"နဂါးကို မင္း သိလား"

"အင္း သိတယ္၊ ေႁမြလိုမ်ိဳး မဟုတ္လား၊ ဘုရားပုထိုးေတြမွာ အေတြ႕မ်ားတယ္ေလ"

"ဟုတ္တယ္၊ နဂါးေတြဆိုတာ စြမ္းအားရွင္ေတြ၊ တန္ခိုးရွင္ေတြေပါ့"

သူ႔ကို စိတ္ရွိတိုင္း လိုက္ စ ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ အရင္အခ်ိန္မ်ားကလို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မစိမ္းေတာ့။ အတူတြဲလုပ္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမၽွ ပိုၿပီး ခင္ခင္မင္မင္ ရွိလာခဲ့ၿပီ။

ဒဲရစ္ခ္သည္ အလုပ္ခ်ိန္ျပင္ပတြင္ အသက္အရြယ္နဲ႔အလိုက္ လူငယ္တစ္ေယာက္လို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေနသည္။ ညေနခင္းမ်ားတြင္ ၀ရန္တာမွာထိုင္ရင္း သူႀကိဳက္တတ္သည့္ သီခ်င္းမ်ားဖြင့္ၿပီး ဘီယာေသာက္လၽွင္ ေသာက္ေနတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အင္းေတာ္ႀကီးကန္သို႔ လာေရာက္လည္ပတ္ၾကသည့္ နိုင္ငံျခားသားဧည့္သည္ လူငယ္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာရယ္ေမာေနတတ္သည္။

"ေျပာေလ ေဆာင္း၊ မင္း ဘာေျပာမလို႔လဲ"

စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွေသာ အင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္လာပုံကို ေဆာင္းကို ဆက္ေျပာသည္။

ေဘာဂ၀တီ နဂါးျပည္မွ ဧရာပတၱနဂါးမ်ိဳး သားအဖသုံးေယာက္သည္ တိုင္းျပည္ထူေထာင္ဖို႔ ေနရာရွာရန္ ျမစ္၀မွ၀င္လာကာ ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္ ဆန္တက္လာၾကပုံႏွင့္ ဖခင္ႏွင့္သားေတာ္ႀကီး နဂါးတို႔ အင္းအိုင္ဖြဲ႕ၿပီး အသီးသီး တိုင္းျပည္သစ္ထူေထာင္ေနခဲ့ၾကပုံမ်ားကို ေလွစက္သံၾကားမွ ရွင္းျပျဖစ္သည္။

ညီေတာ္နဂါးသည္လည္း ျပည္သစ္အတြက္ ေနရာရွာရင္း အင္းေတာ္ႀကီးကန္ျဖစ္လာမည့္ ေနရာသို႔ ေရာက္လာခဲ့ျခင္းပင္။ သို႔ေသာ္ ထိုေနရာသည္ လြတ္လပ္ေသာနယ္ေျမမဟုတ္ဘဲ ထမန္သီ ေခၚ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ား ေနထိုင္လ်က္ရွိေသာ အိမ္ေျခကိုးသန္းရွိသည့္ စည္ခမ္းၿမိဳ႕ႀကီး ရွိေနခဲ့သည္။

"ဒါဆို အခုကန္ႀကီးေနရာမွာ ၿမိဳ႕ႀကီးရွိခဲ့တာေပါ့၊ ဟုတ္လား ေဆာင္း"