တောင်တောရယ်သာ

အပိုင္း ၅

"ေဆာင္း.."

မိမိအမည္ကို အဆုံးသတ္တြင္ ခပ္ရွည္ရွည္ေလသံဆြဲႏွင့္ ေခၚတတ္သူ။ အနားသို႔ေလၽွာက္သြားၿပီး လက္ညႇိုးညႊန္ရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကားဘီးရာမ်ားကို ျမင္ရသည္။ ေရစီးေၾကာင္းျဖစ္ေနေသာ္လည္း ခ်ိဳင့္ခြက္ေနသည့္ ကားဘီးရာမ်ားသည္ ရႊံ့ေျမျပင္မွာ မွားစရာမရွိ။ ထူးျခားခြင့္ျပဳခ်က္မ်ားမွလြဲၿပီး ၀င္ခြင့္မရွိသည့္ အမာခံထိန္းသိမ္းေရးနယ္ေျမေတာရွိရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သစ္ခိုးထုတ္သူမ်ား၏ သစ္တင္ကားဘီးရာမ်ားသာ။

"ကားဘီရာကို ေသခ်ာၾကည့္တတ္ရင္ ျဖတ္သြားတာ ဘယ္ႏွစ္ရက္ေလာက္ရွိၿပီလဲ၊ ဘယ္လိုအရြယ္အစား ကားမ်ိဳးလဲဆိုတာကအစ သိနိုင္တယ္၊ အခုေနရာက လမ္းနဲ႔နီးတယ္၊ အေကြ႕အေကာက္မ်ားေတာ့ လူျမင္သူျမင္ သိပ္မရွိဘူး"

ကားဘီးရာနားတြင္ အင္းေတာ္ႀကီး ေတာရိုင္းတိရစၧာန္ေဘးမဲ့ေတာဆိုသည့္ ဆိုင္းဘုတ္ႏွင့္ သစ္ခုတ္ခြင့္မရွိေၾကာင္း၊ ေတာရိုင္းတိရစၧာန္ သတ္ျဖတ္ခြင့္မရွိေၾကာင္း အသိေပးဆိုင္းဘုတ္ႀကီး တပ္ဆင္ထားသည္။ သို႔ေသာ္ ဆြဲျဖဲခံထားရေသာဆိုင္းဘုတ္သည္ အပိုင္းအစအခ်ိဳ႕သာ က်န္ေတာ့သည္။ ကြာက်ေနေသာ ဆိုင္းဘုတ္စကၠဴကိုလွမ္းၾကည့္ရင္း ရင္နာရျပန္သည္။ ဒီေတာ၊ ဒီေတာင္ကို ကာကြယ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနသူမ်ားကို ျပက္ရယ္ျပဳေလွာင္ရယ္ေနသည့္အလား။

လမ္းျပေကာင္ေလးသည္ အနားေရာက္လာၿပီး ကားဘီးရာႀကီးကို ငုံ႔ၾကည့္သည္။

"ေတာနက္ထဲေရာက္ရင္ ခုတ္ထားတာေတြ အစ္ကို ေတြ႕လိမ့္မယ္"

"အမာခံနယ္ထဲထိေတာင္ ၀င္ခုတ္ေနၿပီလားကြာ"

ရွားပါးတိရစၧာန္မ်ား မွီခိုေနထိုင္ရာ အမာခံနယ္ေျမသစ္ေတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မခ်င့္မရဲေရရြတ္မိျခင္းပင္။ ၾကားခံနယ္ေျမသစ္ေတာတြင္ ေဘးမဲ့ေတာစည္းကမ္းမ်ားႏွင့္အညီ ခုတ္ယူခြင့္ရွိေသာ္လည္း စီးပြားျဖစ္ထုတ္ခ်င္သူမ်ားက ယခုေနရာကို မ်က္စိက်ေနသည္မွာ မထူးဆန္းနိုင္။

"အေဖတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီေတာေတြမွာ ေမ်ာက္ေတြ၊ သင္းေခြခ်ပ္ေတြ သိပ္ေပါတာဗ်၊ တ႐ုတ္ကို ေရာင္းစားၾကတာဗ်ာ၊ သူတို႔က ေတာရိုင္းတိရစၧာန္အသားဆို ႀကိဳက္ၾကေတာ့ ေစ်းႀကီးေပး၀ယ္တာကိုး၊ ဒီဖက္က အေကာင္ေတြ ကုန္တာေပါ့"