Nauna akong lumabas sa kwarto while Fire is trailing behind me. Eugene first saw me at napataas siya ng kilay habang sumisimsim sa kape niya, Amy bit her lip to suppress a smile habang sina Ayumi at Cellyn naman ay abala sa pag-uusap.
"Where's Conrad?" tanong ko nang makalapit sa kanila.
"Umalis na. He's got a TV guesting. Bibisita na lang daw uli, ang tagal mong lumabas sa kwarto," then Eugene darted her eyes behind me. Agad naman akong kinabahan.
Narinig kaya nila? Hindi naman ako maingay. I moaned but..
"Zia, magbreakfast ka na. We have a lot of things to talk about." sabi ni Cellyn tapos nilingon si Fire. "Ikaw din Fire have breakfast with us.."
Naupo ako sa tabi ni Amy at kumuha ng garlic bread tsaka nagsalin ng kape sa mug.
"Thanks. Tapos na akong kumain.."
I stiffened at napatingin sa kanya. He swiftly shifted his gaze on me for a second before turning to Cellyn. The gleam of mischief in his eyes didn't escape mg vision.
".. I already had my breakfast."
"At bakit ka namumula?" bulong ni Amy.
"H-Huh? Hindi, ah" I said, biting my garlic bread.
Kahit na mapang-asar akong tinitignan ni Amy at medyo mapang-akusa naman ay Eugene ay pinakain naman nila ang almusal ng matiwasay. Ako na sana ang maghuhugas ng mga pinggan nang inutusan ni Eugene si Fire na gawin iyon.
"Ha? Eugene?" Cellyn exclaimed like she's offended kahit na si Fire ang inutusan.
"May pag-uusapan kami nina Cellyn sa kwarto. Ikaw muna dito. Let's go," tuloy-tuloy niyang sinabi at naunang maglakad palayo.
I smiled apologetically kay Fire bago namin siya iwan doon.
"Eugen ha. Ang attitude mo." Ayumi said like she's disappointed.
"It's fine. So, Cellyn can we start now?"
Naupo si Cellyn sa harap namin habang hawak-hawak ang iPad sa mga kamay niya. She gave the door one last look bago nag-iba ang disposisyon niya. Nagmukha siyang kabado at pinasara ang mga kurtina sa kwarto, medyo dumilim tuloy so we have to open the lights.
"Girls.. I know where May is.."
She just dropped the bomb like that. Walang kumikibo sa aming apat. She knows? Kailan pa?
"How?" iyan lang ang lumabas sa bibig ni Eugene. Meanwhile Ayumi started crying.
"Ziana went at Aspire yesterday right? Nakapagtataka lang kasi na nakipagmeeting siya doon without me," sabi niya.
I didn't answer even when there's a question in her eyes. Hindi ko pwedeng ibigay na lang basta-basta ang plano.
"Unfortunately hindi ko kayo naabutan sa conference room.. then when the door clicked kinabahan ako at nagtago, I don't know why I did that actually. I just hid. That's when I heard the President and the Manager."
Napakagat ako sa labi habang hinihintay ang susunod niyang sasabihin. Cellyn started to rub her palms bago tumingin uli sa amin. We're now all ears to hear what she's going to say.
"The President got her pregnant and he's hiding her at his villa."
Nanghina si Ayumi at muntikan nang bumagsak, mabuti na lang at nasalo siya ni Amy. Eugene started tearing up. Malakas naman ang kabog ng puso ko sa naririnig and my head started to ache again.
"My baby.." I remember May mouthing that phrase bago nagdilim ang lahat. She's indeed pregnant!
"Then? What else Cellyn? She's alive right?" Amy asked.
