𝓨𝓾𝓰𝓮𝓷

Eyes Wide Shut

Κοντεύει να χαράξει.

Εγώ στο κρεβάτι γυμνή,

σκεπασμένη και εμφανώς ταλαιπωρημένη,

έχω αποκοιμηθεί στο κρεβάτι σου.

Εσύ σαν τις κουκουβάγιες,

που μόλις δουν το φως του ηλίου,

πέφτουν και κοιμούνται.

Ξαπλώνεις πίσω μου.

Καταλαβαίνεις ότι κρυώνω

και μ αγκαλιάζεις, σφιχτά.

Τόσο σφιχτά,

σαν να θες να ενώσεις

όλα τα σπασμένα μου κομμάτια.

Γυρίζω προς το μέρος σου

και συναντώ τα μάτια σου

και το χαμόγελό σου.

Σου έχει τύχει ποτέ

να κοιτάς στα μάτια έναν άνθρωπο

και να νιώθεις γεμάτη;

Να νιώθεις πως αυτά που στερηθηκες

τα πήρες πίσω.

Να τον κοιτάς

και όλος ο κόσμος να είναι

μέσα σ αυτά τα δύο μάτια που σε κοιτούν.

Κι εσύ

κοκκινίζεις, ντρέπεσαι.

Αλλά κατά βάθος,

παρακαλάς να μην σταματήσουν να σε κοιτούν.

Γιατί ξέρεις,

πως ό,τι κι αν γίνει,

αυτά τα δύο μάτια

θα είναι εκεί

όταν δεν θα είναι κανείς άλλος.