𝓨𝓾𝓰𝓮𝓷

Under The Stars

Μ'αγαπάς;

Είναι νύχτα.

Το σκοτάδι έχει σκεπάσει τα πάντα.

Μαζί κι εμάς.

Είναι σαν ένα τεράστιο πάπλωμα, μ'έναν φωτισμό ελάχιστο.

Τ'αστέρια.

Αναρωτήθηκες ποτέ πόσα εκατομμύρια αστέρια υπάρχουν στον ουρανό;

Τόσα που δεν μπορώ να τα μετρήσω με αριθμούς.

Παρόλα αυτά, μπορώ να μετρήσω το πόσο σ'αγαπάω.

Και η αγάπη μου για σένα είναι ατέρμονη.

Θέλω να σε πνίξω, μου ψιθυρίζεις...

Με τα χέρια ή με τα χείλη σου;, σε ρωτώ.

Κι εσύ, κοιτώντας με βαθιά στα μάτια, τυλίγεις το χέρι σου γύρω από τον λαιμό μου γρατζουνώντας με ελαφρά και δαγκώνοντας απαλά, αλλά με τόσο πάθος, τα χείλη μου.

Και τα φιλάς ευλαβικά, σαν να περιμένεις να ξεδιψάσεις από αυτά.

Νιώθω την ανάσα μου να κόβεται.

Το μέσα μου να καίει.

Και εγώ κάθε φορά που τα χείλη μας ενώνονται, να χάνομαι.

Να πεθαίνω.

Κι αυτός ο θάνατος είναι γλυκός.

Για σένα, θα πέθαινα ξανά και ξανά.

Κι όταν πια το σώμα μου εκτονωθεί,

Θα νιώσω την λύτρωση, την εξιλέωση.

Ίσως και την θέωση.

Γιατί μόνο θεϊκό μπορώ να χαρακτηρίσω αυτό το συναίσθημα.

Κι εσύ θα νιώσεις τα νύχια μου πάνω στο κορμί σου, να σε χαράζουν και να παρακαλάς να μην τελειώσει αυτό.

Μ'αγαπάς;

Σ'αγαπάω τόσο που οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα μου μοιάζουν φθηνές, κενές και άχαρες

Που το μόνο πράγμα που μπορεί να στο πει δυνατά είναι η σιωπή.

Και τα σώματά μας αγκαλιά.

Καληνύχτα.