ɢᴜɪʟᴛʏ ʟᴏᴠᴇ

*9

«Φίλος μου»

Απάντησα και χαμογέλασα ψεύτικα ενώ έφαγα ένα κρουασανακι.
Σας έχω πει μάλλον ποσό μου αρεσουν τα γλυκά...

Βασικά θα το έχετε καταλάβει έως τώρα.

Κοίταζε έντονα τον Ryder με μισο μάτι...Σκαναρωντας τον έντονα.

Αν δεν τον ήξερα τόσο καλά και παραλείπαμε το ποσό ομοφοβικός είναι...
Θα έλεγα ότι του έκανε καμάκι από το πόση ώρα τον κοιτούσε.

«Καλε εσυ δεν είσαι ο γιος του δημάρχου;»

Ρώτησε και ο Ryder γέλασε ελαφρά.

«Εμ...Ναι»

Είπε χαμογελώντας πλατιά και χαμογέλασα και εγώ λίγο όταν είδα να εμφανίζονται δυο λακακια στο πρόσωπο του όπως πάντα κάνουν...Αλλά δεν το έχω «συνηθίσει» για να το βρίσκω αδιάφορο.

«Ααα Λαμπρός άνθρωπος!Με τέτοιο πατέρα μονο καλά πράγματα μπορώ να υποθέσω για εσένα»

Είπε ο παππούς μου και ρολαρα τα μάτια μου.
Για να ανεβάσει τη σύνταξη του τον γλύφει!Ειμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ δηλαδή!

«Και τέτοιο αξιόλογο παιδί βρήκες να κανείς παρέα με αυτον τον ανεπρόκοπο;»

Ρώτησε δείχνοντας με καθώς είχα μπουκωθεί με μια μπουκιά από το ψωμί με μαρμελάδα και κρουασάν.

Όλοι γύρισαν να με κοιτάξουν.

«Όλο τρώει...Δεν κάνει άλλη δουλειά!Αν δεν έπαιρνε το μεταβολισμό της μάνας του και έπαιρνε του πατέρα του...Θα ήταν τετράπαχος»

Είπε με τη γέρικη φωνή του και στένεψα το βλέμμα μου καθώς ο μπαμπά μου απλά συνέχισε να τρώει το τοστ του ο άνθρωπος σαν να μην άκουσε τίποτα...
Χρόνια εξάσκησης!Πως διάολο το κάνει δεν ξέρω!

Ενώ η μαμά μου γέλασε.

«Μπαμπά...Έχουμε κόσμο»

Είπε και ανασηκωσε τους ώμους του.

«Μα δεν λέω κάτι κακό!Την αλήθεια λέω!Σαν μοτερακι πάει το στόμα του!...Από μικρό παιδί είσαι έτσι!Σαν φούσκα ήσουν μωρο»

Είπε και τον αγριοκοιταξα.

«Εσυ είσαι σαν Φούσκα τώρα!»

Μουρμούρισα τρώγοντας ενώ ο Ryder γέλασε πνιχτα και έπιασε το μέτωπο του κρύβοντας το πρόσωπο του.

«Και βγάλε αυτό το ματζαφλαρι από το αυτί σου σαν γκεουλας είσαι»

Είπε δείχνοντας το σκουλαρίκι μου και ρολαρα τα μάτια μου.