MTE8 [Kieer's POV]

1.4K 24 5
                                    

                 ★★★★★

Kieer's POV

  Kieer John Hervath. 19 years old. 4th Year College. Studied in DFU with the course of Civil Engineering.

Second day:

Unang ginawa ko pag pasok sa school na 'to, was looking for her…

//Flashback

"No Boy-Girl Relationship is allowed! That's a Rule!" galit na sabi ni Jin kay Riya.

"O talaga? Can't you see sir? Halos nga lahat ng students dito may BGR. May PDA pa nga. So, yung rule nayan wala sa hand book. Eh! Baka gawagawa mo lang yan!" Depensa naman ni Riya. Namangha ako sa kanya, ang laki ng pinagbago niya. Ibang-iba sa Riyanah'ng kilala ko, noon.

"Ah. So, anong ginagawa niyo sa boys cr? Having sex?" Nang sinabi ng walang kwentang Jin na yun, Nagalit ako! Pucha! Sino bang hindi! I withheld myself to punch his face ng nagsalita si Riya.

"Ganyan ba talagang tingin mo sakin Sir ha! Sumusobra ka na! Hindi mo alam na bawat salitang sinasabi mo may nasasaktan ka na! You dont know everything Sir! Hindi mo rin ako kilala! Kaya wag ka kaagad manghusga! You're worst horrible guy I've ever met. Wala ka talagang kwentang tao, bat' nabuhay ka pa!" Nang makita kong papalayo siya habang umiiyak, mas nasasaktan ako.

Hindi ko na napigilian ang sarili ko kaya't nang hinarap ko si Jin sinuntok ko ng malakas ang mukha niya! *Bogsh* He deserve the best.

"Why you always did this to her?! Is it seeing her in pain make yourself satisfied? Ha! Yun ba yun? Hindi pa ba sapat na iniwan mo siya at pinaasa mo siya ng apat na taon Jed ha! Tya—" Napahinto ako when he cut me off

"OO! Yun yun! I love seeing her suffer! Wala kanang magagawa dahil ginusto ko yu—"

*Bogsh* Napahiga ulit siya sa malakas ng suntok ko! His nose was now bleeding, Wala akong pakialam! Kung tutuusin kulang pa yan!

"Pucha! Napakagago mo! Napakagago mo talaga!" Aalis na sana ako pero binalikan ko siya ng tingin "I truly regret that I let her be with you, before. But now I've learned, hinding hindi ko na hahayaang mapunta ulit siya sayo. Mark my word."

//EndofFlashBack

  Nilibot ko na ang boung campus at dito sa Myserior Ground ko lang pala siya makita. Lalapitan ko na sana siya nang napahinto ako.

Sa di kalayuan nakita ko siyang nakatunganga. Ang ayaw ko pa naman sa lahat ang makita siyang umiiyak, dahil mas nasasaktan talaga ako, bawat patak ng luha niya sumisikip ang dibdib ko, literally. Namalayan ko nalang naglalakad papalapit sa kanya ang mga paa ko.

"Uy babe!" Sambit ko sabay hawak sa bewang niya. Nang natauhan siya at naramdaman niyang hinawakan ko siya, agad naman niyang tinabig yung kaliwang kamay ko.

"Paraparaan ha." mahinang sabi niya habang pinapahiran yung bakas na luha sa mga mata niya gamit ang kanang kamay niya. "…teyka nga! Bat ka andito! Sinusundan mo ba ako?!" Sigaw'ng sabi niya.

"Bakit, ikaw ba ang may-ari ng lugar na 'to? Para pagbawalan akong pumunta rito?" Seryosong sabi ko ng nakatingin sa ibang direksyon. Hindi siya umimik, nang tiningnan ko siya, nagkasalubong kilay niya.

"Sinabi ko ba!" Galit na sabi niya and she rolled her eyes at nakatingin sa malayo. Tahimik lang kaming umupo run. Maya maya'y may binulong siyaa na rinig ko naman "…hahay, buhay talaga pagkatabi mo ang manyak." Hindi, pinaparinggan ata ako nito.

"Nasarapan ka naman." Bulong ko rin na maririnig din niya. Para patas kami. Psh. Nabaling naman kaagad yung atensyon niya sakin.

"Matanong nga kita! Bakit mo ba ginawa yun ha?!" Galit na tanong niya. Menopause na ata ang babae na 'to. Tsk

"Ha? Ang alin?" Pagmamamaangan ko sabay tingin sa kanya na wala talagang alam. Tinaasan niya ako ng kilay at nakatingin ng masama. "…ang alin nga? I have no idea what you're saying." dagdag na sabi ko pa. I like pissing her off. She's damn cute. :D

Hindi parin siya umimik, mas tinalasan pa niya yung tingin sa'akin, halatang galit na siya…

"Ah... Yung halik ba ang tinutukoy mo?" Tinanong ko siya.

Yanah's POV

Disturbo talaga ang lalake na 'to!  Nakikitang nag sesenti pa yung tao sumusulpot bigla! Nakakayamot na talaga! At ang mas kina-iinisan ko, halatang nagmamamaang-maangan pa siya na hindi niya alam yung ibig kong sabihin!

"Ah... Yung halik ba ang tinutukoy mo?" Paninigurado niya. Kainis talaga! Ano ba nga ba! Manyak talaga! Hindi na ako nagsalita.

"Naalala mo pa pala?" Takang tanong niya! 

"…grabe. Kinakalimutan ko na kasi ang ganung bagay." Nasindak ako sa sinabi niya! Grabe! Ang yabang ng manyak na to! Sarap tadyakin! Psh! Hindi ako maka'imik dahil sa kayabangan niya!

Maya maya ay, natahimik siya bigla at tyaka tinitingnan ako

"Ah, I see." Panimulang sabi niya. Teyka nga! Anong iniisip nito?

"…The kiss I gave, alam kong malaki talagang impact sa buhay mo yun. I can feel it. Pero wag kang mag'alala, makaka'move karin yan."  Nanlaki yung mga mata ko sa mga sinabi niya!

"Anong pina—" Magsasalita na sana ako ng sumingit siya agad!

"…Tsk tsk kaya lang… mahihirapan ka nga lang. Pero halik lang naman yun madaling kalimutan, pwera nalang kung may 'meaning yun sayo. Mauna na ako. Move on move rin pag may time." Shyeet! What the hell is he saying?! Shyet! I want to defend myself kaya lang hindi ko maibuka yung bibig ko! Hindi ako makapagsalita! I'm still in shock! What the hades' wrong with me?! >//<

Hindi ko man lang namalayan, wala na pala yung manyak sa tabi ko. Darn it!

Kieer John Hervath, sino ka nga ba talaga? Kung maka'trato ka sakin parang... matagal na tayong magkakilala.

Kieer? Hervath?

O_O

'Di kaya...

###

"Umiiyak ka?"—tanong niya. At talagang umiiyak ako.

*Sniff. Sniff. Sniff*

"..."

"Sorry. Siguradong dahil yan sakin. Sorry talaga."—pagdedispensya niya.

"..."—hindi parin ako umiik dahil hindi pa ako naka'recover sa away namin ni Jed kanina. First time kasi yun.

"'Wag kang mag-alala gagawa ako ng paraan para magka'ayos kayong dalawa at tiyakin na hindi na kayo mag'aaway ulit. Kung ano man ang iniisip ko ngayon, mahirap man, gagawin ko."—tiningnan ko lang siya. Walang salita ang lumalabas sa bibig ko. Di kaya? Kagustuhan ko rin kung anong iniisip niya? Napaka'selfish ba?

Maya maya'y tumayo na siya at umalis na siya palayo sakin.

###

Hala...

Siya nga ba talaga yun? Bakit... Ang laking pinag-kaiba niya noon sa ngayon?

My Teacher's Eyeglasses  [KATHNIEL Slowly Update]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon