ကြၽန္ေတာ္လဲမထူးတာနဲ႔ေကာင္တာဆီလွမ္းဖုန္းဆက္ကာchicken soup လာပို႔ခိုင္းလိုက္သည္။
အခ်ိန္အားျဖင့္၁နာရီေလာက္႐ွိေနေပမယ့္လဲ
ကြၽန္ေတာ့္ပိစိကပိုအေရးႀကီးသည္ေလ။

အဲ့ဒါေလးေသာက္ခိုင္းၿပီးေဆးေသာက္ခိုင္းဖို႔ရည္ရြယ္ထားသည္။အစာမ႐ွိဘဲေဆးေသာက္လ်ွင္လည္းအစာအိမ္ထိခိုက္မွာစိုးရသည္ေၾကာင့္။

"ပိစိ...ကိုယ္soupမွာထားတယ္...အဲ့တာလာပို႔ရင္
ေသာက္ၿပီး...ေဆးေသာက္ရမယ္ေနာ္...
အဲ့တာမွသက္သာမွာ"

"အင္း...ကိုကိုကြၽန္ေတာ့္နားေနေပး"

"ကိုယ္ဘယ္မွမသြားဘူးေနာ္"

ေျပာၿပီးပိစိရဲ႕လက္ေလးကိုကိုင္ကာနဖူးအားေရပတ္ျပန္တင္ေပးထားသည္။အဖ်ား႐ွိန္ေၾကာင့္ပါးမို႔မို႔ေလးႏွစ္ဖက္ကလဲရဲေနသည္။ေစာင္ကိုရင္ဘတ္ထိဆြဲျခံဳေပးလိုက္ကာမ်က္လံုးမွိတ္ထားေစသည္။

ပိစိဘယ္လိုေနမလဲမသိေပမယ့္ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲေတာ့ကမၻာပ်က္ေတာ့မည္။ကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုမ်ားမစိုက္
မိေလေရာ့လား...ဟုသာေတြးၿပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေနေတာ့သည္။

<ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္>

ကြၽန္ေတာ္လဲထိုင္ရာမွထကာပိစိရဲ႕လက္ေလး
ကိုေစာင္ေလးထဲထည့္ကာတံခါးသြားဖြင့္လိုက္သည္။

"ေက်းဇူး..ညီ"

"ရပါတယ္အကို...ကြၽန္ေတာ္တို႔ကသာservice
အျပည့္အဝေဆာင္ရြက္ေပးရမွာပါ"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ဒါနဲ႔..ဒီအခ်ိန္ဘာျဖစ္လို႔လဲအကို"

"အကို္ခ်စ္သူ...ေနမေကာင္းလို္႔ပါ.."

"ေအာ္..ဟုတ္..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘာကူညီေပးရမလဲအကို"

"ရပါၿပီ..ကိုယ္ဝင္ေတာ့မယ္ေနာ္"

"အာ..ဟုတ္ကဲ့ဗ်"

.....................................................................

"ပိစိ..ကေလးေလး..ခနေလာက္ေလးထေနာ္.."

"အင္း..ကိုကို.."

"လာ..ကိုယ္ထူေပးမယ္.."

ေခါင္းရင္းနားေလးေခါင္းအံုးထားကာလွဲလို႔အဆင္ေျပေလာက္မည့္ပံုေလးထားေပးလိုက္ၿပီး..ခနကလာေပးသြားသည့္chicken soup
ပန္းကန္ေလးအားယူလိုက္သည္။

ချိုမြိန်သောချစ်ခြင်း(Z+U) {COMPLETED}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora