Сохор Болзоо/ 1-р Бүлэг

14. Гостуу

Хусог: Нөгөө--

Жисү: Хэжин эгчээс илүү хөөрхөн юм уу?

Хусог: Нөгөө миний найз бүсгүй бол--

Би: За за би явлаа.

Ёстой залхуутай гэдэг нь.

Бид өдөржин хөгжилдсөөр орой боллоо. Тэнгэрт зөндөө од гарчихсан гоё харагдаж байна.

Орой жоохон сэрүүхэн байсан тул би Жисүгээс нимгэн цамц бас ноосон цамц аваад давхарлаад өмсчихсөн.

Бүгд гадаа тойрч суугаад янзан бүрийн зүйл яриад л. Харин Жин Жисү хоёр мах шараад л би Хусогийн булчинруу хальт хальт хараад л бүр төгс шүү.

Жин: Ах нь юу авчирсан гээч?

Бүгд: ЮУ?

Жин: ТА-ДАА!

Бүгд: АА ТЭНЭГ НОВШОО ХАЙРТАЙ ШҮҮ!!!!

Жин бөөн Сөжү чимоданнаасаа гаргаад ирлээ. Яагаад чимодантай ирсэн юм бол гээд гайхаад байсан чинь ийм учиртай байжээ.

Сүён: За Хэжин минь битгий хэтрүүлж уугаарайдаа!

Бүгд\Хусогаас бусад\:*дэмжих*

Би: Өө зааз..

Бид махаа идээд л уугаад л.
Гэхдээ Жисү, Сүхён, бас Сүёнаас бусад нь л ууж байлаа.

Бүгд нээх их уухгүй байсан ч би бол хамаагүй ууж байв. Ойрд уугаагүй болохоор гоё байна шүү~

________Зохиолч

Жонгүг: Одоо болно шдээ!

Юнги: Өө бүр согтчихсон байна.

Сүён: Хүн хэлээд байхад.

Хэжин нилээн хэдэн шил архи ганцаараа уусан нь ил байлаа. Нүд нь талимаарч эвгүй л харагдаж байна шүү.

Хэжин: ЯАДЫН БИ УУСАН!

Намжүүн: За эхэллээ дээ.

Жисү: Би хүүхдээ орж унтууллаа баяртай.

Жонгүг: Би ч бас орлоо.

Тэхён: Сүхён бид хоёр орж амарлаа. Сайхан амарцгаагаарай.

Сүён: Юнги хүүхэд аваад орж бай. Би энийг аргалаадхая.

Юнги: Амжилт.

Хусог:*Хэжинлүү ширтэх*

Хэжин: ЯАВ! ГАНЦ БИЕ СОГТУУ ХҮҮХЭН ХАРЖ БАЙГААГҮЙ ЮМ УУ?

Жин: Наадхаа битгий тоо.

Хэжин: ЧИ МУУ ХҮН ҮНСЧИХЭЭД НАЙЗ БҮСГҮЙТЭЙ ЭДР! ЧИ МУУ ХҮНИЙ АНХНЫ ҮНСЭЛТ АВЧИХААД!

Жин: Юу вэ, чи үнсчихсэн юм уу?

Хусог: Аан, нөгөө..

Намжүүн: Согтуу л солиорч байхгүй юу.

Сүён: Өчигдөр энэ хоёр зэрэг алга болчихсон байсан...бас Хэжин өчигдөр сонин байсандаа.

Бүгд:(¬_¬)

Хусог: Би найз бүсгүйгээ Хэжинийг гэж хэлсэн биз дээ хэхэ.

Сүён: Үнссэн гэдгээ хэлээгүй.

Жин: За тэгээд үнсэлцчихээд Хусог чамлуу очоод бид хоёр үнсэлцчихсэн гэх байсан юм уу?

Сүён: Заза тийм л дээ.

Хэжин: ЧИ МУУ ЦАРАЙЛАГ ГОЁ БИЕТЭЙ ГОЁ БУЛЧИНТАЙ БУЛЧИНТАЙ БУЛЧИНТАЙ БАЙЖ БОЛНО МЭДЭВ ҮҮ!

Хусог: Айн..

Сүён: Энэ маань буруу ойлгочихсон мэдрэлтэж байна аа.

Хусог: Аан, буруу ойлгочихоод л өчигдөр уурлаад байсан юм байна шд.

Хэжин: ЧИ ГОЁ БУЛЧИНТАЙ! БИ ДУРТАЙ ЗА ЮУ!*унах*

Жин: Тасарчихлаа.

Намжүүн: За оруулъя.

Хусог: Би үүрчихье.

Сүён: Дийлэх юм уу?

Хусог: Аахн.

Намжүүн: Заза тэгвэл би орлоо. Баяртай.

Хусог Хэжинийг үүрч дотогш орон өөрийнх нь орон дээр зөөлхөн унагалаа.

Сүён: Заза ингээд хувцастайгаа унтчихна биз.*хөнжил нөмрүүлэх*

Жин: Та хоёр одоо унт. Сүён байшинлуугаа яв.

Сүён: За явлаа даа.

Хусог: АА!

Сүён: Яав?*Хэжинлүү харах* АА!

Жин: Сэрчихсэн юм уу?

Хэжин унтаагаараа босоод суучихсан нь тэднийг ихэд цочоолоо. Жих урдуур нь гараа сарвалзуулахад чалтачгүй тэр унтаж байлаа.

Хэжин:*ноосон цамцаа тайлах*

Жин: Юу вэ яагаад байна аа?

Хэжин:*эвхэх*

Сүён: Унтаж байгаа биз дээ?

Хэжин:*нимгэн цамцаа тайлах*

Хусог: Өө зааз.

Жин: Олон жил ганцаараа амьдрахаар ингэдэг бололтой.

Хэжин:*эвхэж хажуудаа тавих*

Сүён: Яасан бэ...амьд уу?

Хэжин:*хойш унах*

Хусог: Унтаж байна.

Жин: Зүүдэнд ормоор юм бэ?

Хэжин:*хөнжилөө нөмрөх*

Намжүүн, Хусог, Сүён: ӨӨ ЗАЗ

Eeheeeh