KUM TANESİ

19.Bölüm

Bende ayağa kalkıp Onlara döndüm. Kerem, zehranın elini tutup öksürdü. Ağzından gelen kanla yumdum gözlerimi. Bu kadarı çok fazlaydı. 

Herkes bir anda susunca sadece onlara odaklandık. 

Kerem"Üzülme"dedi ve öksürdü.

Zehra"Kerem lütfen ölme."dedi.

"Ne olursa olsun mutlu ol Zehra."dedi. Geri kafasını sedyeye koyunca hızla ambulansa koydular. Hızlı bir şekilde giden ambulansın ardından zehralar da arkasından gitti. 

Aslı ve elif yan yana ağlıyordu. Aslı yanıma gelip sıkıca sarıldı bana. Geri çekilip elimi tuttu. Yavaş yavaş ellerimde kurumaya başlayan kana bakarak ağladı. Bende aynı şekilde ağladım. 

"Bu bu nasıl oldu?"dedi.

Kafamı olumsuzca salladım."Bilmiyorum, çığlık sesi geldi bizde gidip baktık. Yerde uzanıyordu hemde kanlar içinde. Sayamadım aslı, sayamadım. Kaç yerden bıçaklamışlarsa artık sayamadım."dedim ağlayarak.

Etraftaki kalabalık dağılmıştı. Elimdeki kanlara bakıp ağlamaya devam ettim. Elif de elimi tutup sıkıca sarıldı.  Bahtsız Zehraya olmuştu olan, en çok da buna üzülüyordum. Bunu yapan her kimse bulmadan asla durmayacaktım asla!

Yanımıza gelen semih"Kızlar geç oldu hadi gelin sizi eve bırakayım."dedi.

elif"İyi olur, güzel bir duş alıp kendimize gelmemiz gerek. Zehra'nın en çok da bize ihtiyacı var."dedi.

Aslı da onu onayladı. 

Ben ise sadece elimdeki kanlara bakıyordum. Bunu kim nasıl yapmıştı? Nasıl olmuştu böyle bir anda?

Zehra'nın dedikleri aklıma gelince kaşlarımı çattım. Bu gece o da buradaydı. Gururuna yediremeyip öldürmüş olabilir miydi? Sırf başkasıyla evleniyor diye eski sevgilisi yapmış olabilir miydi? Sahi ismi neydi hiç de sormamıştım.

Neyse öğrenirdim. 

Bu işin peşini bırakmaya hiç niyetim yoktu. Bende deniz isem bu işi çözecektim!

Omzuma dokunan kişiyle çığlık atıp geriye kaçtım. Korkuyla kafamı kaldırınca semihigördüm. Bedenim tir tir titriyordu.

"Korkutmak istemedim, özür dilerim."dedi endişeyle.

Kafamı olumsuzca salladım."Be-ben korktum."dedim kekeleyerek.

Hala o anın şokundayım. Nasıl olurdu yahu aklım almıyordu? 

"Kızlar arabaya geçti , seni bekliyoruz. Burada kimse kalmadı deniz, gitmeliyiz."dedi.

Kafamı salladım."Tamam."dedim. 

Semih gülümseyip"Üzülme kerem güçlü biri bunun atlatacaktır. Bunu yapanı da her türlü bulacağım."dedi.

Kafamı öfkeyle salladım."Bunu ben yapacağım Semih. Bunu yapan her kimse onu bulacağım!"dedim.

Kafasını salladı, bana anlayışla bakıp elini uzattı."Gidelim mi?"dedi.

Semihin eline bakıp yorgunca kaldırdım elimi. Semihe doğru uzatacağım sırada başka bir el sardı elimi. Belimden çekilirken şok dalgası daha çok sarmıştı bedenimi.
Kafamı çevirip belimi sahiplenerek tutan kişiye baktım. 

Emir, dik bir şekilde durmuş Semih'e bakıyordu. Kaşlarını çatmış , semihin bana doğru uzatmış olduğu eline ters bir bakış atmıştı. Gömleğinin yakası da hep kan olmuştu. Aynı kan lekeleri yanağında da vardı.

Semih'e dönüp baktım. Hala elini indirmemişti.

Semih"Deniz?"dedi sorarcasına.

Semih'e sert bakışlar atan Emir"O benimle beraber, sen kızları götür."dedi.