ေရွာင္ပါးမနက္စာစားဖို႔ထိုင္ခံုမွာထိုင္ေတာ့ ေရွာင္မားက

"ေဖႀကီးေရ..."

"အင္း ေျပာ"

"ကြၽန္မတို႔အေၾကာင္းဘယ္သူေတြအတင္းတုတ္ေနလဲမသိဘူး"

"ဟမ္ ဘာ့လို႔လဲ"

"ႏွာေတြ ခဏခဏေခ်ေနလို႔"

"ေနမေကာင္းခ်င္ျဖစ္ေနတာလား ေဆးေသာက္ထားေလ"

"ေနမေကာင္းခ်င္ျဖစ္ေနတာမဟုတ္ဘူး ေသခ်ာတယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကအတင္းတုတ္ေနတာပဲ"

လက္ညိုးေလးကိုေထာင္ယမ္းၿပီးႏႈတ္ခမ္းတေထာ္ေထာ္နဲ႔ေျပာေနတဲ့ ေရ႔ွကရင္ႏွင့္အမ်ွခ်စ္ရပါေသာအသဲအသက္မိန္းမအား အသည္းယားလာလို႔ပါးေလးကိုဆြဲဖ်စ္လိုက္တယ္

"အမယ္ေလး ကိုယ့္မိန္းမကခုခ်ိန္ထိ ကိုယ့္မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၄ ႏွစ္ကအတိုင္းပဲခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတုန္း သားကမင္းကိုတူတာေနမယ္"

"ကိုယ့္မိန္းမကိုယ္ေျမႇာက္ေနျပန္ပါၿပီ ရွင္မေျပာလည္းကြၽန္မကခ်စ္စရာေလးဆိုတာသိပါတယ္ ဟြန္း"

ေျပာမိတဲ့ငါကိုကမွားတာ ဘဝင္ျမင့္တဲ့စိတ္ကေလးလည္းမေပ်ာက္ေသးဘူးဘဲ ဟူး:::::

ေရွာင္ပါးခပ္ၿပံဳးၿပံဳးပဲလုပ္ေနလိုက္တယ္။

"ဒါနဲ႔သားေလးဆီဖုန္းဆက္အံုးမွပါ အဲ့ကေလးကလည္းေယာက်္ားရၿပီးတည္းက ကိုယ့္မားနဲ႔ပါးကိုအဖက္ကိုမလုပ္ေတာ့ဘူး"

"ေၾသာ္....မိန္းမကလည္းသားေလးေပ်ာ္ေနလို႔ေနမွာေပါ့ ေနပါေစ ေတာ္ၾကာမားကိုလြမ္းလို႔ဆိုၿပီးျပန္လာေနလို႔ သူမ်ားလင္လင္ေတြၾကားခြဲထားသလိုျဖစ္ေနပါအံုးမယ္"

"အင္း အဲ့ဒါလည္းဟုတ္သားပဲ ဟီး
အဲ့ဒါဆိုဆက္ေတာ့ဘူး"

"လိမၼာတယ္ကိုယ့္မိန္းမက ဆုခ်ရမယ္
အာ..ဘြ..."

ဘုတ္

အသံၾကားလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ထမင္းစားခန္းဝမွာမ်က္လံုးေလးျပဴးၿပီးမတ္တပ္ရပ္ေနေသာဝူခ်န္း

ေရွာင္ပါးနဲ႔ေရွာင္မားအျမန္လူခ်င္းခြဲၿပီး အရွက္ေျပဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္လုပ္ေနလိုက္တယ္

𝑴𝒚 𝒇𝒂𝒓𝒎𝒆𝒓 𝒉𝒖𝒔𝒃𝒂𝒏𝒅 𝑽𝒊𝒍𝒍𝒂𝒈𝒆 𝑴𝒐𝒏𝒆𝒚𝒃𝒂𝒈𝒔(ᴇᴅɪᴛɪɴɢ✔︎)Where stories live. Discover now