o | hyunin

7

"Peçete ister misin?"

Yabancı olmayan bir sesi duymamla kafamı, koyduğum dizimden kaldırıp konuşan kişiye çevirdim.

Elindeki peçeteyi alıp küçük bir "Teşekkürler." mırıldandıktan sonra seslice iç geçirdim.

"Burada ne arıyorsun?"

Sorum ile yüzüne yine o bilmiş gülümsemesini yerleştirmişti.

"Senin nerede olduğunu her zaman bilebilirim ben."

Dalga geçermişcesine gülüp kafamı çökmüş olduğum duvara yasladım. Şu an bu deli çocukla bile uğraşacak kafa hissetmiyordum kendimi.

Çok bunalmış hissediyordum ve neden böyle hissettiğimi bile bilmiyordum. Sanki içimde bir boşluk vardı.

Bir süre boyunca ilerideki saatin geç olmasından dolayı fazla kişinin geçmediği sokağı izledik. İkimiz de konuşmuyorduk ama bu rahatsız edici bir sessizlik değildi.

"Ailenle ne zaman konuşmayı düşünüyorsun?"

Jeongin, sessizliği bozduğunda ona kafam karışmış bir şekilde döndüm.

"Ne saçmalıyorsun yine sen?" diye ciddi bir şekilde sorduğum soruya "Hiç..." kelimesinin i'sini uzattığında ona bıkkın bir şekilde baktım.

"Ruh musun, deli misin, cin misin nesin bilmiyorum ama bu her şeyi biliyormuş tavırların beni sinirlendiriyor gerçekten."

"Bunu da biliyorum. Çok çabuk sinirleniyorsun hep." diyerek tekrar güldüğünde yüzüne bir an yumruğumu geçirmek istemedim değil; fakat davranışlarının ve sözlerinin sinir bozuculuğuna karşın oldukça bir şirin yüzü olması bunu engelliyordu.

"Her şeyi biliyormuş tavırlarım her şeyi bilmemden kaynaklanıyor."

"Hah, ne biliyormuşsun sen bakayım?" diyerek onu alaya aldığımda verdiği cevabın beni nasıl şok edeceğinden habersizdim.

"Arkadaşlarının sana inanmamasına, ona inanmalarına ve adını şerefsizin teki olarak çıkarmalarından sonra okulundaki son senenin yarısının tek başına geçtiğini, intihara kalkıştığını ama neden intihara kalkıştığının sebebini senin de bilmediğini, psikolojik olarak hasarlı olmana rağmen 'neden bu kadar mutsuzum ki?' diyerek kendini kötü hissettiğin için bencil sayıp kimseyle konuşmamanı, aileni çok sevmene rağmen onlara yük olduğunu düşünüp iletişiminizi kısıtladığını biliyorum. Her ay yeni bir kursa başlamayı denemeni ama normalde ufak görülen bir şeyi çok fazla kafana taktığın için sürekli değiştirdiğini biliyorum. 9 yaşından beri ne zaman kendini kötü hissetsen şu an bulunduğumuz yere geldiğini biliyorum. Buraya arkadaşlarınla aran açıldığından beri sık sık geliyorsun."

Ben dediklerini algılamaya ve sindirmeye çalışırken o oturduğu yerden kalkmış ve pantolonundaki tozları silkeledikten sonra "Bunları değiştirmek için burdayım, nasıl bunları bildiğimi merak ettiğini ve deli gibi öğrenmek istediğini biliyorum. Perşembe günü kursta görüşürüz." dedi ve beni orada donakalmış bir şekilde bıraktı.

•
1K OLACAK NERDEYSE?????? OLM NİYE YA ÇOK TEŞEKKÜRLER TABİİ AMA NİYE ANLAMADIM FLWNDŞSMDŞMS
•

Üstteki duygusal eski anılar die silmedim💀💀💀 ARKDŞLAR CHANLIX KİTABI YAYINLADM NOLR BAKIN bu kdr görüşürüz