Pambungad

90 4 1
                                    

Ang lahat ng nakasaad sa istoryang ito ay pawang kathang isip lamang at hindi totoo. Lahat ng tao, lugar, at pangyayari na nabanggit sa storyang ito ay hindi totoo. Ang lahat ng mababanggit rito na may hango sa tunay na buhay ay pawang pagkakataon lamang at hindi sinasadya.

Plagiarism is a crime.

###

𝙽𝚊𝚞𝚐𝚑𝚝𝚢

Breathing in and out, I tried steadying my breath. Kanina pa naming pinapractice ang aming gagawing introduction para sa aming school.

The intramurals for my graduating year is nearer at andito na naman kaming mga cheerleaders, nageensayo.

At ngayong taon, mas mahirap para sa akin ang lahat dahil ako ang napiling captain for this year.

Mabuti na lamang din at madaling natapos ang aming practice for this day kaya nagmadali akong pumunta sa aming locker para makaligo na sa ladies bathroom.

Pawisan ang buong katawan, I felt so damn sticky. Matapos kong makuha ang aking mga gamit ay agad kong sinarhan ang aking locker and as soon as I did, halos matumba na ako sa sobrang gulat.

He's here again!

The Marshon University's one and only Rufus Coronel.

Hindi na nya ako tinantanan simula pa noong unang araw ng pasukan ng taong ito. Hindi ko alam kung bakit!

Inis akong naglakad palayo sa kanya, takang taka kung paano siya nakapasok sa room na ito. This room is for the cheerleading squad only.

"Bakit andito ka?" I asked.

Halos umusok ang aking tenga nang marinig ang kanyang hagikhik. Mabilis siyang nakahabol sa akin habang ako'y nakuha ng mga supplies sa aming lalagyan.

"Hindi ba pwede? Sasali na lamang ako sa inyo." He trailed off making me chuckle.

Nagloloko sya ano? Sya? Baka nga antigas tigas ng katawan niya eh. Sa hitsura niyang ito'y hindi siya marunog sumayaw manlang.

Natawa ako sa naisip kung anong hitsura niya habang nasayaw para lamang sa grades. Tsk, he can't be serious right now right? At saka, hindi na siya abot!

"Hindi ka bagay sa amin, you're not flexible. At isa pa, hindi kana abot sa auditions." Mahina kong sabi at nagpatuloy sa paglabas ng room ng aming squad.

"At saka, you? A rebel? As a cheerleader? You're kidding right?" Natawa siya at iniluwa ang bubblegum na kanina pa niya atang nginungya.

Napangiwi ako sa kanyang ginawa. Nanlaki ang aking mata ng mapagtantong sa loob pa talaga ng aming room niya iniluwa ang bubblegum.

"Hindi ako rebel-"

"Yes you are! Tingnan mo nga oh! You ruined our floor!" Nagpatuloy ako sa paglakad palayo sa kanya.

"Bakit ba hindi mo ako tantanan, Rufus?" Tumigil ako sa kanyang harapan para harapan ng maitanong ngayon.

Matagal ko na rin kasing iniisip kung bakit ako ang napili niyang guluhin. Hindi ko alam kung binubully nya rin ba ako kagaya ng mga nerdy dyan sa tabi tabi kagaya ng unang kita ko sa kanya.

Naglalakad ako noon sa corridor, it's our sophomore year at medyo gamay ko na rin ang school dahil dalawang taon na ako dito.

Hawak ang aking mga libro, masaya ako dahil kagabi lang ay natanggap ko na ang message na matagal ko ng inaantay mula sa cheerleading squad ng school.

Nakapasok ako!

Hindi mawala ang ngiti sa aking mga labi, I can't wait to tell Krissy and Primrose. Matagal na nila akong pinipilit na pumasok doon dahil noong grade school nga ay kasali ako sa cheerleading ng aming school.

Silently Loving YouWhere stories live. Discover now