"အင္း..ဟင္း"

"ေဟ့လူ..ခမ်ားစပ္လို႔လား...ကြၽန္ေတာ္ေလနဲ႔မုတ္ေပးမယ္"

"ဖူး...ဖူး"

ေလေလးနဲ့မွုတ္ေပးလိုက္အရက္ျပန္ေလးတို႔လိုက္နဲ႔လုပ္ၿပီးမွေဆးရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုလိမ္းေပးၿပီးတခ်ိဳ႕ေနရာကိုေတာ့ပလာစတာကပ္လိုက္သည္။
လက္ကိုေတာ့ပတ္တီးစီးေပးလိုက္သည္။

အိပ္ယာထဲထိပို႔ရန္လဲခနကသူ႔အားသယ္ခဲ့ရသည္မွာဘယ္ေလာက္ေလးလဲသိတာေၾကာင့္ဆိုဖာမွာပဲလွဲခ်ေစကာေစာင္အပါးေလးတစ္ထည္ျခံဳေပးၿပီးအိပ္ေစလိုက္သည္။သူသတိရလာရင္စားဖို႔ဆန္ျပဳတ္
ျပဳတ္ေပးေနလိုက္သည္။ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ၿပီးမွျပန္ထြက္လာကာဆိုဖာေအာက္နားမွာစာအုပ္ထိုင္ဖတ္ေနလိုက္သည္။

"အင္း...ကြၽတ္​...ကြၽတ္​...ကြၽတ္​"

"ဟင္..ေဟ့လူ ခမ်ား သတိရလာၿပီလား"

"အင္း...ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ"

"ခမ်ား..ကြၽန္ေတာ့္တိုက္ခန္းမွာေရာက္ေနတာ...ခမ်ား႐ိုက္ခံရတုန္းက..ကြၽန္ေတာ္ခမ်ားကိုကယ္လာတာ"

"ဘာ..ဘယ္လို..မင္းက..ငါ့ကုိ..ကယ္လာတာ..ပိစိေလးကေလ"

"ဘာဗ်...ခမ်ား..ဒီလိုမွန္းသိရင္...အဲ့မွာပစ္ထားတယ္...ကယ္မလာဘူးသိလား"

"အဟမ္း..ေက်း..ေက်းဇူးပဲ...ငါ့ကိုကယ္ေပးလို႔... ငါ့နာမည္ကမင္းေသြးခန္႔...ပိစိမင္းနာမည္ကေရာ"

"ဘာပိစိလဲဗ်... မေျပာျပဘူး"

"ဒါဆိုလဲ...ကိုယ္သြားေတာ့မယ္...ေနာက္တစ္ခါထပ္ဆံုခ်င္ပါ​ေသးတယ္"

"ကြၽန္ေတာ္ကေတာ႔မဆံုခ်င္ဘူး...ေနဦး...ခမ်ားႏိုးလာရင္စားဖို႔လုပ္ထားတဲ့ဆန္ျပဳတ္ေတာ့စားသြား
...သြန္ပစ္ရမွာႏွေျမာလို႔ ဟြန္​႔ "

"ဟား...ဟား...ဟုတ္ပါၿပီကြာ....ကိုယ္စားပါ့မယ္"

အမေလး...ေအာ့..ေအာ့..သူ႔ကိုယ္သူမ်ားကိုယ္တဲ့
ဘာထင္ေနလဲမသိဘူး...ငါကိုကလ်ွာ႐ွည္ၿပီးသြားကယ္တာ...ဒါေၾကာင့္လူမ်ားေတြကေျပာတာေနမယ္...ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းမကယ္ေကာင္းဆိုၿပီး...ခုေတာ့ကိုယ္ကလဲကယ္ရေသး...ကိုယ့္ကိုလဲပိစိ..ပိစိနဲ႔
ဘယ္လိုလူႀကီးလဲမသိဘူး....႐ုပ္ေလးေခ်ာသေလာက္

ချိုမြိန်သောချစ်ခြင်း(Z+U) {COMPLETED}Onde histórias criam vida. Descubra agora