You Made My Dawn (Hong Joshua) Fanfic

Chapter 2:

"Oh shoot!"

I screamed dahil nakatulog ako sa studio ko.

Grabe it's already 4:30 am?

Sobrang napagod ata ako sa kakaayos ng gamit at papers na kailangan ko sa comeback.

Okay, I need to go back sa dorm ko. Ang layo pa naman non. Haist! Papalipat nanga ako sa malapit dito sa Pledis.

Palabas na ako ng studio ko nang may narinig akong tunog sa studio ng Seventeen.

*producing sounds*

Sinilip ko yung pinto na medyo bukas, hindi man lang nila sinasara.

Nakita ko na may natugtog sa left side na speaker habang may nakaub-ob sa may computer.

Katulad ko din pala siya, nakatulog habang nagawa.

Palabas na sana ako nang marinig ko na may umungol.

"hmm."

Shit! Nagising ba siya?

Palabas na sana ako mamg may tumawag sa akin.

"Caisias-sunbaniem?"

"Ye-yes?"

"What are you doing here?"

"Oh sorry, bukas kasi yung pinto and I hear some noise. Akala ko naiwan niyo yung studio niyo e. Btw, who are you again?"

Ayun, nagpalusot ako. And di ko matandaan yung name niya, basta cute siya.

"I am Woozi, sorry, nagalala kapa. Don't worry, lagi akong nandito til' dawn."

"You're a hardworking guy, Woozi."

Nag-ngitian muna kami bago ako magpaalam.

"Alright, I gotta go. Matutulog pa ako e." sabi ko dahil antok padin ako

"Puwede ba ko sumabay? Pauwi nadin ako sa dorm namin, and I also do not want you to go alone, it's still dark."

Inayos niya muna lahat ng equipments na ginamit niya and after that, sabay na kaming lumabas.

Habang nasa elevator, nagusap kami ni Woozi ng medyo maayos.

"So, Caisias-sunbaniem, how was your first day here in our Company?"

"Just call me Casias, your older than me, Woozi." I laughed

"Haha, not that old." Woozi smiles

Lol, he is soooo cute.

"Well, back to your question. Okay naman, masaya dito pero wala pako masyadong nakakausap."

"Ha? E anong tingin mo samin, you can come with us pag wala kang kasama, since you are a childhood friend of Mingyu."

"Thank you Woozi."

When the elevator stops, nagpaalam na ako kay Woozi dahil sinundo naman ako ng van ko.

"See you later, Casias."

"See ya!"

Woozi was very kind. But yes, silent. Ang bilis matapos ng topic sa kaniya. I am really excited to meet them all.

But now, gusto ko muna matulog.

•Fast Forward•

I'm on my way to Pledis Ent. ulit dahil hindi pa ako tapos mag-ayos ng mga gamit.

Mamaya-maya din naman ay dadating na yung manager ko to help me. Grabe, ang hirap pala mag-isa. Pero sige, ginusto ko 'to e.

Hapon na nga pala 4:30pm, sobra sobra tulog ko kanina. Nakakapagod naman kasi talaga tapos wala pang gumising sakin.

Di ko pala na-set yung alarm. Tanga lang?

Btw, eto ako naglalakad na papunta sa company. Kailangan ko na talaga lumipat ng dorm, papasuggest nga ako kay Mingyu.

Nasa tapat na ako ng Pledis Ent.

Nakita ko yung Seventeen na nasa labas, binati naman nila akong lahat.

May ginagawa ata silang variety show, i don't know, di ko naman sila kilala e.

Dumeretso na ako sa studio ko para matapos ako ng maaga.

Wait, bakit bukas studio ko?

Nakabukas yung pinto slightly. Sinong papasok dito? And I have the keys.

Unti-unti kong sinilip yung pinto and I found a guy na payat at matangkad.

May hinahanap ata siya. Kasi palinga linga siya kung saan-saan.

Imposibleng si Mingyu to, payatot ito e.

"Ahm, excuse me?" I said

Nang humarap siya, medyo nagulat siya sakin dahil lumaki yung maliit niyang mata at lumalim lalo yung eyebags niya.

"A-ah. Caisias-sunbaenim. Sorry to trespass. Hinahanap ko lang yung speaker na naiwan namin dito. Nagstay kasi kami dito dati."

Sino to ulit? Seventeen 'to e?

"Paano ka nakapasok?"

Aba syempre, andami kong mahahalagang bagay dito. Paano nalang pag may kunin siya?!

"May duplicate key kami ng pintuan. I am really sorry. Hindi ka namin matawagan dahil hindi namin alam number mo, even Mingyu."

"Okay, tapos ka na ba sa hinahanap mo? Next time, please, intayin mo ako kasi maraming confidential files dito."

And ang dumi kaya! Grabe nakakahiya.

"Sorry again, I still can't find it."

"May mga tinambak ako sa sulok na yon na hindi akin. Baka nandoon yung hinahanap ko."

Ayan, my kasungitan mode came back. Nakakainis kasi! Ayoko sa lahat pinapakialaman ako or gamit ko.

Pumunta si payatot don at tinignan kung andoon nga ba hinahanap niya.

Hindi ko alam kung mas matanda siya sakin or not pero nakakainis padin talaga.

"I saw it. Thank you for still allowing me to find it."

"Sa susunod, please ask for permission or just wait for me."

He smiled. I think mabait naman ito. Pero nauuma padin ako.

Paalis na sana siya kaso hindi ko talaga matandaan yung name niya.

"Wait."

"Yes?"

"What's your name again?"

He smiled.

What's up with this guy?

"I'm Joshua."

Ahh, Joshua.

"I gotta go, may shooting pa kasi
kami."

(em: okay pakeme lang, kinikilig ako sa sarili kong story e ahahahahaha.)

Pagkatapos noon ay umalis na siya sa studio ko.

Sa sobrang dami nila nalilimutan ko talaga.

Okay, tatlo na kilala ko.

Mingyu

Woozi

and Joshua.

(em: hii, sorry kung maikli lang. daming ginagawa sa school tska baguhan lang ako dito. pls follow this acc. and rate cause i really think that it's bad.)