14. BÖLÜM: SENİ SEVİYORUM..❤

355 31 6
                                    

ESILA'DAN

Evden zorda olsa kaçmayı başarmıştım, kaçmayı tercih etmiştim çünkü yamaç'in bırakmayacağına biliyordum.

Issız bir sokakta ağlayarak durmadan koşuyordum yamaç benim yokluğumu kesin farketmistir. Aramaya çıkmıştır, aklıma burcu'nun dedikleri gelince tekrar düşünmeye başladım tam bir saat olmuştu onun dedikleri aklımdan çıkmıyordu.

Neden bana öyle söylemişti bir anda,  ben hiç bir şey anlamadan bana çok kötü davranmisti beni kırmıştı, hem de çok kırmıştı.
Caddeye geldiğimde koşmayı bırakıp karşıdaki sahile doğru yürümeye başladım.

Şu an nereye gideceğimi hiç bilmiyordum. Sokakta bile kalabilirdim ama asla o eve bir daha donmiycektim.

sahile geldiğimde denize doğru olan bankların birine oturdum ve denizi izlemeye başladım.

Aklıma bir anda annemin sözü gelmişti.

8 YIL ONCE

Ağlayarak eve doğru koşuyordum.
Evin önüne geldiğimde kapının Aralık olduğunu gördüm hemen kapıdan içeri girdim ve iç Çekerek televizyonun karşısında oturan annemin yanına gittim "anne" dedim ağlayarak, annem  bana  dogru dönüp yüzünü burusturdu "ne oldu sana yavrum" dedi saçlarımı okşayarak,
"Mine teyze'nın kızı varya" dedim
"Eeeeee kızım ne olmuş mine teyzenin kızına"
"Ben bebeğimle oynarken mine teyzenin kızı başka kızlarla ip atliyordu, bende atlamak istedim yanlarına gittim, bende sizinle oynayabilirmiyim dedim hepsi birlikte hayır oynayamazsin dediler sonra bende orada onlara baktım belki benide alırlar diye,
sarı saçlı bir kız geldi ve  beni itti.
Sen hala neden gitmiyorsun seni istemiyoruz dedi bende koşarak yanına geldim" dedim
Annem derin bir iç çekip yanağıma ufak bir öpücük kondurdu.

"Bak annecim, daha göreceğin yasayacagin çok şey var  bu hayatta, benden sonrada, benimle birlikte de, ben senin her zaman yanında olamayabilirim ama şunu bil ve aklından hiç çıkarma,  bu gibi olaylar yasadiginda direk aklına gelsin yavrum" dedi
Annemin söyleyeceği şeyi çok merak etmiştim "söyle anne" dedim merakla,
Yanağımda öylece durmuş gözyaşlarımı silip konuşmaya başladı "ne olursa olsun seni istemeyen birinin ve ya istenmedigin bir yer olduğunda, bunu dile getirdiklerinde yada hissetirdiklerinde, orada bir dakika bile durma, sakın durma kızım, her zaman gururundan ödün vermeyen bir kız ol anladinmi birtanem"  dedi tebessüm edip "anladım anne sana söz böyle bir şey olduğunda hep aklıma geleceksin ve hiç bir zaman gururum dan ödün vermeyeceğim" "aferim benim tatlı kızıma" dedi ve hiç birakmiycakmis gibi sarıldı...

Yüzümde ufak bir tebbesum oluşmuştu,  annemin dediğini hatırlamam ile doğru bir şey yaptığımı anlamıştım, anneme söz vermiştim ve ne olursa olsun bu sözünden geri donmeyecektim
Hava hafiften esmeye başladığında kollarımı birbirine bağlayıp oturduğum yerden kalktım
Ve yürümeye başladım nereye varacağımi bilmeden öylece yürüdüm...

YAMAÇ'DAN

Kaç saat olmuştu, ama hala esila'dan bir haber yoktu. Her tarafı aramıştım gidebileceği heryeri aramıştım ama yoktu işte, arabayı son hız kadir itinin evine sürüyordum. Belkide ona gitmişti hiç ihtimal vermiyordum ama heryere  bakmaliydim.

Kadir'in evine geldiğimde arabayı durdurdum ve hızla arabadan çıktım. kapının önüne geldiğimde iki korumadan biri hızla eve girdi, kesin kadir itine haber verecekti korumaya aldırış etmeden  içeri girdim direk salona girdim ve kadir'in oturmuş olduğu koltuğa yöneldim.

"Esila nerede lan!"
"Bir sakın ol önce" dedi
"Esila nerede dedim, uzatmada söyle"
"Bilmiyorum nereden bilebilirimki?
Karımı benden aldın götürdün. Onun nerede olduğunu sen daha iyi bilirsin" dedi gözlerimi kapattım derin bir soluk çektim ve konuşmaya başladım "esila'nın senin yanında olduğunu duyarsam o zaman sana yapacaklarımı tahmin bile edemezsin, ayrıca esilayı ben kaçırmadım sadece yardım ettim ve en kısa zamanda benim karım olacak, ne yazikki o seni değil beni seçti" dedim ve cevabını beklemeden dışarı çıktım arabaya bindiğimde hızla oradan ayrıldım.

TUTSAK KADIN On viuen les histories. Descobreix ara