"Ne dinliyorsun Changi?"
"Say So"
Changkyun'un cevabı üzerine Kihyun gözlerini devirdi.
"Bir haftadır aynı şarkıyı dinliyorsun"
"Hadi ama Kihyun sen de sevmiyor musun? Day to night to mornin-"
"Sakın başlama"
Changkyun kafasını çözdüğü test kitabından kaldırmış Kihyun'a sırıtıyordu.
"Biraz dışarı çıkıp soluklanalım mı? Sınıf ve test bunalttı beni."
Kihyun üşüyeceğini biliyordu ama bu fikir ona fazlasıyla cazip gelmişti.
"Tamam çıkalım, montunu ben alırım yalnız"
"Sana uzun gelmez mi?"
"Aramızda sadece bir santim var serseri herif"
☆☆☆
"Fazla soğuk değilmiş Changi hm?"
Kihyun sırıtarak gökyüzüne bakıyordu.
"Changi kansız, Changi senden daha çok üşüyor, montumu aldın üstelik. Kafeteryaya gidip sıcak çikolata içelim diyorum."
"Pekala kansız Changi, sıcak çikolata seni ısıtacaksa..."
Kafeteryanın kapısından girdiklerinde yüzlerine çarpan sıcak hava rahatlatıcı bir etki bırakmıştı. Kihyun gözüne çarpan ilk boş masaya oturdu ve üzerindeki montu sandalyesine astı.
"Ben sıcak çikolataları alıp geliyorum"
"İkimize de mi? Sen kahve sevmiyorsun diye neden ben de sıcak çikolata içmek zorundayım?"
"Çünkü kafein zararlı"
"Çikolatada da kafein olduğunu bilmiyorsun sanki"
"Sıcak çikolatalarımızın bitter çikolatadan değil sütlü çikolatadan yapılacağını hesaba katarsak kafein konusunda kârdayız."
"Ama-"
"Kes sesini Kiki sıcak çikolata içiyoruz"
Changkyun, Kihyun'un cevabını beklemeden kafeterya sırasına yöneldi. Kihyun iç çekip kafasını iki yana salladıktan sonra orada tek başınayken yapabileceği en kaliteli aktivite olarak telefonunu açtı ve her zaman oynadığı oyuna tıkladı. Birkaç seviye geçmişti ki arkasında tanıdık bir ses duydu:
"Unblock, bir süre sonra o tahtaları kaydırmak refleks haline geliyor"
Kihyun arkasını döndüğünde kendisine gülümseyen siyah saçlı çocukla karşılaştı.
"Geldi bile, can sıkıntısı insanı bazı şeyleri alışkanlık edinmek zorunda bırakıyor"
Şimdi ikisi de gülüyordu
"Seni burada bulabildiğime sevindim, okulun her tarafını dolaştım çünkü"
"Beni mi arıyordun?"
Kihyun şaşırmıştı
"Hmhm, bak bu soruyu pek anlamadım, geçen sefer bu konunun her testini tam yaptığını söylemiştin laf arasında. Ben de sana geleyim dedim."
Siyah saçlı çocuk arkasında tuttuğu kitabı Kihyun'un önüne koydu ve anlamadığı soruyu kalemiyle işaret etti. Kihyun soruyu dikkatlice okudu ve çocuğun cevabını kontrol etti.
"Sadece işlem hatası yapmışsın"
"Gerçekten mi? Bilgide yanlışım olmadığına sevindim."
"İşlem konusunda biraz daha pratik yapmalısın Minhyuk, bana soruları hep işlem hatası yüzünden kaçırdığını söylemiştin."
"Yapıyorum zaten, artık işlem hatalarım fark edilebilecek derecede azaldı ama yine de yok değiller..."
"Kendini geliştirme konusunda iyisin hm?"
Minhyuk sırıttı
"Sanırım öyleyim"
Kısa bir sessizlik oluştu
"Soru için teşekkürler Kihyun, ben gideyim artık, Jooheon beni bekliyordur."
"Gidiyor musun? Görüşürüz o zaman, ayrıca rica ederim"
Minhyuk tam arkasını dönmüştü ki Kihyun telefonunun ekranında bir mesaj gördü:
Changkyun: Kahve içmeye davet et
Kihyun Changkyun'dan tarafa bakınca, telefonunu işaret eden panik olmuş bir yüzle karşılaştı.
Bir yeni mesaj daha
Changkyun: ONU ÇIKIŞTA KAHVE İÇMEYE DAVET ET, ÇABUK OL.
Kihyun Changkyun'a kısacık bir an daha baktı ve arkadaşının destekleyici bir tavırla yumruğunu aşağı çektiğini gördü. Hemen yerinden kalktı ve kafeterya kapısından çıkmak üzere olan Minhyuk'a yetişti.
"M-Minhyuk"
Minhyuk duyduğu sesle arkasına döndü ve şaşkın bakışlarla cevap verdi
"Efendim?"
"Çıkışta müsaitsen... birlikte kahve içebiliriz diye düşünmüştüm"
Artık şaşkın değildi, gülümsedi
"Müsaitim ve çok isterim, çıkışta bu kafeteryanın önünde seni bekliyor olacağım o zaman"
"Anlaştık"
Birbirlerine selam verdiler ve Kihyun çoktan sıcak çikolataları alıp masaya oturmuş Changkyun'un karşısına oturdu.
"Kahvedeki kafeinden belki de gece uyuyamam, bana tavsiyede bulunurken gözün hiç mi korkmadı Changi?"
YOU ARE READING
Closer // Kihyuk
Fanfiction"Onunla arkadaş olmayı neden bu kadar istiyorsun anlamıyorum"
