Böyle Olsun İstemedim (iddia) Tamamlandı

bölüm 34

"Ooooo" Adama bahşiş verip kapıyı kapadı.

"Acaba Şamil mi gönderdi, kendini affettirmek için." Alev kardeşine bu imkansız dercesine baktı. Salona geçip oturdular. Alev nazikçe paketi açtı. Kutunun içinden akşamki açık arttırmada satılan kolyenin çıkması nedense onu şaşırtmamıştı. İçindeki notu okudu.

"Bu kolye en güzel zümrüt yeşili gözlere sahip olan sana yakışır. Lütfen bunu hediyem olarak kabul et. Tahir Erdem."

Alev Zehra'nın yüzüne baktığında kimseden çıt çıkmıyordu. "Çok merak ettim bu adamı, cesaretine hayran kalmamak elde değil." diye fikrini belirtti. Alev hiçbir şey söylemedi. Yapması gerekeni biliyordu.

"Hadi kalk bakalım gidiyoruz."

Zehra atıldı "Lütfen düşündüğüm şeyi yapmayacağını söyle. Seni uyarıyorum Alev Şamil bunu duyarsa çok kızacak."

"Hiçbir zaman korkak biri olmadım. Şimdi de olmaya niyetim yok."

Tahir Erdem'in odasının önünde beklerken ikisi de sessiz ve düşünceliydi. Sekreter onları içeriye buyur ederken Alev kardeşi yanında olduğu için daha rahat hissediyordu. Odaya girdiğinde Tahir iki bayanı nazik bir şekilde ayakta karşıladı.

"Hoş geldiniz. Doğrusu böyle iki güzel hanımı bir arada görmeyi beklemiyordum. Oturun lütfen." Alev karşısında dikildiğinde onun güzelliğini süzmeden edemedi.

"Teşekkürler Tahir bey çok kalmayacağız. Sizi ziyaretimizin sebebi..."

"Kolyeyi geri vermek değil mi?"

"Evet... Ben bunu kabul edemem. Ayrıca bunu bana göndermeden önce Şamil'in ne kadar öfkeleneceğini bilmeniz gerekirdi." Elindeki kutuyu adamın eline tutuşturdu.

"Onu kızdırmaktan zevk aldığım doğru ama bu kolyeyi sana gönderiş nedenim Şamil'i kızdırmak için değildi."

"Ne olursa olsun bu hoş bir davranış değil."

Tahir başını önüne eğdi "Haklısın özür dilerim. Kabalık etmek istememiştim."

"Art niyetiniz olmadığından eminim ama yine de belirtmek istiyorum Vural inşaat ile olan rekabetinize beni karıştırmazsanız sevinirim." Tahir duruşunu dikleştirdi.

"Hatırlarsan seninle tanıştığımda Şamil ile evli olduğunu bilmiyordum. Ben sadece hoşlandığım güzel kadınla sohbet ettim o kadar. Senden etkilendiğimi itiraf etmeliyim ilk defa Şamil'i kıskandım diyebilirim. Ama seni temin ederim Alev ben bir kadını iş mevzusunda kullanacak tipte bir adam asla değilim." Adam kız kardeşine aldırmadan konuşuyordu. Kendisinden son derece emin bir hali vardı.

"Akşam ki hüzünlü yüzün bir türlü aklımdan gitmiyor. Sırf o ağlamaklı gözlerin için Şamil ile orada seni üzdüğü için kavga edebilirdim." Yanaklarının renginin değiştiğini hissetti bakışlarını kaçırarak konuştu.

"Çok fazla açık sözlüsünüz."

"Duygularımı dile getirmekten çekinmem."

Odada kısa bir sessizlik oldu "Bunun Şamil ile bir ilgisi yok Alev benim tek istediğim." Yeşil gözlere bakınca bir an nasıl söyleyeceğini bilemedi.

"Mutlu olman, belki bu hediye yüzünü güldürür diye ummuştum."

"Beni pahalı hediyelerle mutlu olan kadınlardan biri olarak görmeniz ne kadar üzücü."

"Sözlerimi hep yanlış anlıyorsun ama" Yanındaki esmer kız dikkatini çekti ağzı açık onları dinliyordu. Konuyu değiştirmek için ona yöneldi.