~Zor Aşk~

110 - Dışarıda Biri Var

herkese yeniden merhaba, yeni bir bölümle daha karşınızdayım!

Vote atmayı yorum bırakmayı ve gelişmelerden haberdar  olmak için beni takip etmeyi unutmayın!

İyi okumalar!! 

SINIR 300 VOTE 300 YORUM

Dafne'den

     Sabah kalkıp biraz hava almak için bahçeye çıkmak istemiştim ama o kadar çok adam vardı ki dışarıda rahatsız olmuş ve daha bir adım bile atmadan geri içeri girmiştim. Dünden sonra iyice bunaldığımı görünce Uğur da dışarı çıkmayı teklif etmişti birlikte. Kabul etmiştim direk. Üzerimi giyinip hızlıca kendime bir çeki düzen vermemin ardından Uğur'la aşağıda buluştuk. Nereye gideceğimiz hakkında bir fikrim yoktu fakat umrumda da değildi açıkçası. Arabaya bindiğimizde Uğur arabayı çalıştırmadan hemen önce sordu:

-"Nereye gidiyoruz?"

-"Fark etmez, burdan uzak bir yer olsun yeter!"

Dedim camdan dışarı bakarken. Uğur'un başını salladığını fark ettim ama ona bakmadım geri. Sadece yola odaklandım ve bu evden uzaklaşmamızı izledim.

  Yola çıkalı uzun zaman olmasına ve arabada sinir bozucu bir sessizlik olmasına dayanamadım. Üstelik şehre falan da girmemiştik.

-"Uğur nereye gidiyoruz?"

-"Hiç, geziyoruz öyle."

Kaşlarımı çattım. Ciddi olamazdı, 20 dakikadır boş boş geziyor olamazdık!

-"Dalga mı geçiyorsun?"

-"Evet"

dedi gülerek. 

-"Aman ne komik!"

diye söylendim.

-"Biraz rahat ol Dafne."

Diye uyarınca beni çok ters olduğumun farkına vardım. Ne yapayım, sabah sabah evde çok bunaldığım için kalkmış yola çıkmıştık ve uzun süredir de yoldaydık. Uykum vardı, açtım ve yorgundum. Daha sakin bir sesle konuştum. 

-"Ne zaman duracağız Uğur? Uykum var.. ve açım."

başını birkaç saniye bana çevirdi ve ardından saçlarımı okşadı.

-"Bekle biraz."

Diyerek arabayı en yakın benzin istasyonuna park etti ve arabadan indi. Hava zaten kapalıydı. Normalde sevmezdim ama bu gün çok hoşuma gitmişti. zaten sabahın körü olduğu için de akşam gibi görünüyordu dışarısı. Kısa süre sonra Uğur elinde bir paketle geldi ve ardından bagajdan bir de battaniye çıkartarak onu da bana verdi. "Çıkart ayakkabılarını da biraz rahat otur. Yolumuz çok kısa değil."

Nereye gidiyorduk acaba? Bunu ona sorabilirdim ama kesin söylemezdi. Başımı sallayıp koltuğumu geri yatırdım ve ayakkabılarımı çıkartarak koltuğa sığıp battaniyemi örttüm. Uğur tekrar yerine oturup kemerini taktı. "Bir şeyler ye sonra da uyu perikızı, tamam mı?" Usulca başımı salladım. 

-"Klimayı açar mısın?"

Dedim. Biraz soğuktu. Dediğimi yaptıktan sonra bir süre durup bana baktı. Ben ona battaniyenin altından aptal aptal bakınırken o bana sanki dünyanın en güzel şeyiymişim gibi bakıyordu kapkara gözleriyle. Çok hoşuma gidiyordu bana böyle bakması. Resmen ruhumu okşuyordu, sevildiğimi hissettiriyordu. 

  Bu güzel anın ardından beni öptü ve arabayı çalıştırdı. Ben de bir şeyler yemeye başladım. Bütün poşeti tek başıma yerken aklıma Uğur'un da aç olabileceği geldi. Elimdeki turtadan bir parça onun ağzına uzattım araba kullandığı için. Yemişti.