က်ိဳးခ်န္ ေတာ့လန္႔ေနေလရဲ႕
ဝမ္ရိေပၚဆိုေသာေကာင္ေလးသည္
ေဖာ္ေရြလွ်င္လည္း ၂ေယာက္မရွိ
ေခ်ၿပီဆိုရင္လည္း ၂ေယာက္မရွိေသာသူျဖစ္ေလသည္
" ေဟ်ာင့္ ေနာက္အခ်ိန္က မင္းဆရာ အခ်ိန္ေနာ္
တက္မွာမလား? "
" မတက္ဘူး လစ္မယ္ "
" ဟာ ေဟ့ေကာင္ "
ဝမ္ရိေပၚ ေျပာရင္း လြယ္အိတ္ထဲအကုန္စုထည့္ၿပီး
ထ အထြက္ ေရွာင္းက်န္႔ကအဝင္ႏွင့္ တိုးေလေတာ့သည္
ေရွာင္းက်န္႔ကိုျမင္ေတာ့ တခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ျပန္ထြက္သြားေလသည္
" ဝမ္ရိေပၚ ဒါဘယ္လဲ "
" ကြ်န္ေတာ္ သြားစရာရွိလို႔ ဆရာ "
" ေတာက္ မင္းကြာ "
ေရွာင္းက်န္႔ အနည္းငယ္စိတ္တိုသြားသည္
တိုခ်င္စရာပါပဲေလ မခန္႔ေလးစားပံုစံနဲ႔ အေနာက္ေတာင္မလွည့္ၾကည့္ဘဲေျပာသြားတာကိုး။
" အခုေခတ္ လူငယ္ေတြမ်ား ဆရာသမားကိုေလးစားရေကာင္းမွန္းမသိဘူး
ရုပ္ေတြကိုက
အဲ့ ဝမ္ရိေပၚ အဆိုးဆံုးပဲ "
" ဆရာ ကြ်န္ေတာ္ ရိေပၚကိုယ္စားေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်
သူအိမ္ကိစၥရွိလို႔ထင္ပါတယ္ဆရာ
သူ႔အက်င့္ကအယ့္လိုျပင္လို႔လည္းမရေတာ့ဘူး
ဆရာကပဲခြင့္လႊတ္ေပးပါဗ်ာ "
" ကိုယ္ကကိစၥမရွိဘူးကြ ဘာမွမျဖစ္ဘူး
မင္းတို႔ အျပစ္ခံရမွာစိုးလို႔ နားလည္လား
ကဲ ေတာ္ၿပီ ထိုင္ေတာ့ စာသင္မယ္ "
" ဟုတ္ ေက်းဇူးပါ ဆရာ "
က်ိဳးခ်န္ ဝမ္ရိေပၚ အစားေတာင္းပန္ေပးလိုက္ေပမယ့္
စိတ္ထဲမွာေတာ့မ်ိဳးစံု ေမတၱာပို႔ၿပီးေနေပၿပီ
×××××××××××××
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ "
တတန္းလံုးႏႈတ္ဆက္ၿပီး ေန႔လည္ lunch time ဆင္းေတာ့ က်ိဳးခ်န္တစ္ေယာက္
ရိေပၚအား ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားရေလသည္။
" ေခြးေကာင္ ဘယ္မွာလဲ အတန္းဆင္းၿပီ "
" အင္း ကန္တင္းလာခဲ့ အဲ
ကန္တင္း ရဲ႕အေနာက္ေထာင့္ဆံုးေနာ္ "
" ေအး မင္း ငါ့ကို.........
ဟာ ေသနာ ဖုန္းခ်သြားၿပီ "
က်ိဳးခ်န္လည္း ထံုးစံအတိုင္း ပြစိပြစိနဲ႔
ဆဲေနျပန္ပါသည္
ဝမ္ရိေပၚတို႔ေမဂ်ာအေဆာင္ႏွင့္ကန္တင္းမွာ အနည္းငယ္ေတာ့သြားရသည္
ၾကားထဲမွာ အျခားေမဂ်ာ အေဆာင္ ၃ခုကိုျဖတ္ၿပီးမွသြားရေလသည္
ထို႔ေၾကာင့္ နဂိုမွ ဗိုက္ဆာလာေသာက်ိဳးခ်န္
လမ္းေလွ်ာက္ရသည့္အတြက္ပိုဆာေနသည္
ထမင္းႀကိဳမွာထားဖို႔ေျပာမည္ကိုလည္း ဖုန္းအရင္ခ်သြားေသာရိေပၚအား
အံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္ေပ.....
