PERPETUITY

KABANATA XIV

Imissyou love

magpahinga kana Love

Nasapo ko nalang ang noo ko,medyo gumaan ang pakiramdam ko sa mga text ni Love hindi ko nalang siya muna nireplayan at pinuntahan si Mommy sa side pool she's drinking wine again

Sasabihin ko ba kay Mommy ang about kay Nathan,alam kong hindi ko kakayanin mag isa na protektahan si Eric. Kailangan ko ang tulong nila ni Daddy.

Napatalon naman ako sa takot ng mybiglang humawak sa braso ko and si Daddy lang pala!

Nagmukha ata akong lumaklak ng suka sa sobrang takot at putla imagine medyo madilim sa kinatatayuan ko at ang tanging ilaw na nagbibigay liwanag nalang ay ang ilaw sa side pool kung nasaan si Mommy

Suka talaga Angelina? Samahan mo ng hotdog at fishball para masarap

"Hey my princess okay ka lang?"
Tiningnan niya ako ng mypagaalala at napatingin naman si Mommy sa amin

"Oh nandiyan pala kayo,dito tayo samahan niyo naman ako"
Ani ni Mommy at tumayo papalapit sa amin ni Daddy habang ako ay nakayuko at hindi ko namalayan na nagsilandas na pala ang mga luha sa aking pisngi.

"Anak okay ka lang"
Ani ni mommy at iniangat ang ulo ko,ramdam ko ang lungkot na agad na gumuhit sa mukha niya at kita ang pagbagsak ng mga luha

"What happen Chrisgine"
May galit ang tono ni Daddy na nag aalala at agad akong kinabig at niyakap

Sa sobrang takot at sakit ng nadarama ko hindi ko na kinaya ang kimkimin ang lahat kaya kumawala na ang malalaking patak ng luha ko na parang walang katapusan at gayon din ang malakas na paghikbi ko sa dibdib ni Daddy habang si Mommy ay nakayakap sa likuran ko at hinahaplos ang buhok ko

"Im sick and tired,sobrang pagod na ako bakit kailangan maramdaman ko ang lahat ng ito ganun ba ako kasamang tao.Bakit pinaparusahan ako ng Diyos,nung una nawala na si Eric pero bakit parang kukunin ulit siya sa akin.Ayoko na pagod na ako, I WANT TO DIE"

I WANT TO DIE! At first I don't know kung bakit nasabi ko yun,but meron sa akin na gusto ko na talaga mawala siguro kung ganun mas magiging ligtas ang mga taong mahal ko. Walang gulo walang sakit,walang takot walang mapapahamak.

Wala ni isa sa kanila ang umimik inalalayan ako ni Daddy at Mommy na maupo sa side pool at tinuyo ang basa kong pisngi. Nakatitig ako sa kawalan na hindi ko alam ang sasabihin at gagawin ko.

"Anak please sabihin mo ang problema nandito kami ng Daddy mo para gabayan ka"
Naiyak pa rin na saad ni Mommy napagawi ang tingin ko sa kaniya at binigyan siya ng tingin na nahingi ng tulong

"I-m dr..ain Mommy"
Napabagsak nalang ang ulo ko sa balikat niya at muli kong naramdaman ang yakap nila ni Daddy

"We're here anak willing kami makinig ni Mommy mo"
Napaangat ang tingin ko kay Daddy and my lips parted muli nakapa ko ang dila ko

"Daddy please help me,Na-than he want me and sabi niya papatayin niya si Eric Daddy ayoko mawala si Eric hindi ko kaya hindi ko na kakayanin please help me"
Nagmamakaawa kong pakiusap kanila Daddy nakita kong gumuhit ang galit sa mukha niya nagpapalit palit ang tingin ko sa kanila habang si Daddy ay nakatingin kay Mommy

"He's really a crazy man,hindi ka niya magagalaw anak as long as nandito kami ng Mommy mo poprotektahan ka namin kayo ni Eric. Kailangan malaman ito ni Max and ni Arthur alam kong kahit siya walang magawa sa pag uugali ng anak niya,bibigyan na kita ng bodyguard kailangan mo yun ayokong malapitan ka ulit ng Nathan na yun. Im sorry anak,im sorry kung alam lang namin ng Momm...

"No Daddy wala po kayong kasalanan alam kong walang may alam ng plano niya. If gusto niya ng gulo ibibigay natin sa kaniya at para malaman niya kung sino ang kinalaban niya. I won't allow to lay his hands on him"
Pagpuputol ko sa sasabihin niya at malakas na loob kong nagbitaw ng mga salita.

While staring at g Daddy and Mommy I learned that no matter what happen kung mahal mo ang isang tao ipaglalaban mo at hindi ka titigil hanggat maging maayos ang lahat.

Siguro nga naging mahina ako,pero sigurado na ako na nailabas ko ang lahat ng iyon ngayon at napalitan ng lakas ng loob at tapang para ipaglaban kung ano ang tama at pag ingatan ang mahal mo.

Sa bawat pagsubok na madating sa buhay mo madarama ang takot pero walang mangyayari kung pangungunahan mo ng takot bagkus gawan mo ng paraan para mawala ito at matapos ang pagsubok na minsan mo ng kinatakutan.

Nabawasan ang kaba sa dibdib ko pero hindi mawala ang pag aalala ko kay Eric. Hinatid ako ni Mommy sa room and she stay until makatulog ako

Thank you. Vote and comment 💚