KABANATA XLI

402 28 2
                                    

Angelina's POV

"anak"
Pag tawag ni Mommy kaya naman awtom akong napalingon

Pilit na ngiti lang ang naibigay ko sa kaniya at muli akong napatingin sa picture namin ni Eric

Sobrang saya lang dati kahit na maraming napagdaanan kinaya pero bakit iba ang ngayon,parang ang hirap ng lumaban lalo na't

ubos na ubos kana

When you already give your everything pero parang hindi sapat

I want him no I need him.

But I choose to distance myself from him to forget everything and the pain

Pero alam mo yung even though you're very far away from him mas sumasakit at tumitindi yung galit ko sa sarili

Oo sa sarili ko dahil nagbingi bingihan ako sa kaniyang paliwanag

FLASHBACK

Nagising ako na bumungad ang mlungkot niyang mata...

Mga matang hindi nagsisinungaling ng kung ano ang kaniyang nararamdaman

Mga matang nangungusap at nahingi ng pakiusap

Ngunit sa halip na makingusap ang mata ko sa kaniya ay iniwas ko ang tingin ko

"Love"
Mahina niyang usal at hinawakan ang kamay ko pero kaagad ko itong tinanggal

"Stop calling me Love kung hindi mo kayang panindigan Eric"

"Love please please let me explain makinig ka naman alam kong mali yun pero maniwala ko o hindi wala akong alam sa nangyari hindi ko alam kung bakit nandun ako"
Kasabay ng pagbitaw ng mga salitang iyon ay ang pagpatak ng luha niya

My eyes got teary pero pinigilan ko dahil ayoko ng maging mahina sa harapan niya

I was fooled by the man I loved and I think it's enough

"Explain what Eric? Yung pagloloko mo? Sige nga explain dahil gusto ko pa ring marinig ang mga kasinungalingan mo"

Gusto kong magpakatatag gusto kong itigil na yung luha yung sakit pero yung mata

Sobrang hirap pakiusapan ng tama na ang iyak ay itigil na

"Eric years,sinayang mo ang ilang taon nating pinagsamahan ng dahil lang sa putang inang sex!"

"Marami na tayong pinagdaanan,ilang beses na akong nasaktan sa relasyong hindi ko alam kung hanggang kailan ko ipaglalaban sa relasyon nating lagi nalang ako yung lumalaban,napapagod na ako"

"Kulang pa ba ang ginawa ko para sa atin ha?Kulang na kulang ba ako Eric kaya tumikim ka ng iba? Binigay ko ang lahat at pinaglaban kita sa lahat"

"pero tama na,hirap na ito oh *tinuro ko ang dibdib ko kung nasaan ang puso ko* pagod na pagod na dahil sa sakit"

Parang gusto ko nalang ulit tumakbo,tumakbo sa lahat tumakbo at iiwan ang lahat ng taong konektado sa kaniya.

"Love,No please please ayoko ng ganito alam kong mali pero sana maniwala kang wala akong alam doon. Hindi ko alam Love mahal na mahal kita at sobrang sapat mo na para sa akin. Kahit kailan wala akong hiniling kundi ang ikaw ikaw at ako na makakabuo ng isang pamilya. Pamilya na ating mamahalin at igagalang. Love please maniwala ka naman sa akin,nagising ako ng umaga na katabi ko siya sobrang sakit ng ulo ko at wala akong maalala. Ang alam ko lang ay matapos tayong mag usap ay kumain kami ng buong team at binigyan niya ako ng wine after kong inumin iyon ay nahilo ako and that's it Love hindi ko na alam ang nangyari"

PERPETUITY Where stories live. Discover now