" ေအာ္ သိပါတယ္ဗ် ဆရာ့နာမည္ ေရွာင္းက်န္႔ "
" ေအး ခုနက ဒီေန႔ငါဘာသင္မယ္ေျပာလိုက္လဲ "
" ဆရာ တစ္ခန္းအျပတ္ သင္မယ္လို႔ေျပာလိုက္တာပါ "
" ဟားး ဟား ဟား ဟား..... "
အယ့္လိုေလွ်ာက္ရႊီးလိုက္ေတာ့ တစ္တန္းလံုး ရွယ္ဝိုင္းရယ္ၾကကုန္ေရာ...
" ဒီေန႔ အခ်င္းခ်င္းမိတ္ဆက္မယ္ စာမသင္ေသးဘူးေျပာထားတာကြ
မင္းကြာ ဆရာ ဆရာမေတြကို အယ့္လိုပဲမေလးမစားလုပ္ေနက်လား စကားေျပာေနရင္ ေသခ်ာနားေထာင္ေနရတယ္ဆိုတာမသိဘူးလား
ငါ့အခ်ိန္မွာဒီလိုလာမလုပ္နဲ႔ ဒါပထမဆံုးနဲ႔ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပါေစ ၾကားလား "
" ဟုတ္ ဆရာ "
" မင္းနာမည္ေျပာ "
" ကြ်န္ေတာ္ ဝမ္ရိေပၚ ပါ "
" ေအး ဟုတ္ၿပီ ဆရာေျပာတာေတြမွတ္ထား ၾကားလား"
" ဟုတ္ ဆရာ "
ဆရာေရွာင္းႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမွဆံုးမစကားမ်ားမွာ ရိေပၚ၏နားတဖက္မွဝင္ကာ တဖက္နားမွျပန္ထြက္သြားသည့္ႏွယ္
×××××××
တင္းန္.....တင္းန္......
ေန႔လည္ထမင္းစားဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚႏွင့္ဝမ္က်ိဳးခ်န္ႏွစ္ေယာက္ အတန္းထဲမွထြက္လာကာ
" မင္းကြာ ခုမွေရာက္လာတဲ့ဆရာကို အားနာစရာႀကီး "
" ငါဘာလုပ္လို႔လဲဟ "
" မင္းအခ်ိဳးကေျပမေနဘူးေလ ေလးေလးစားစားရွိဦးမွေပါ့ကြ ၿပီးေတာ့အခုဆရာက ငါတို႔ေမဂ်ာမွာ ရာထူးအျမင့္ဆံုးတဲ့ ရိုရိုေသေသေန "
" ေအးပါကြာ မင္းကလည္း ငါလည္းျပဳျပင္ပါ့မယ္ဟ
ဒါနဲ႔ေလ ဆရာက ေခ်ာသားဟ မ်က္ႏွာေလးကိုေခ်ာေမြ႕ေနေရာ တေနကုန္ေတာင္ထိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနၿပီ "
" ဟိုး ဟိူး ဆရာဝမ္ မင္းမၾကံစည္အပ္တာေတြေလွွ်ာက္မၾကံနဲ႔ေနာ္ ငရဲႀကီးမယ္ ဆရာေနာ္ "
" အဟိ "
" ေဟာ အသက္ရွည္ေတာ့မယ္ ကိုယ္ေတာ္ဝမ္ ဟိုမွာ ဆရာရံုးခန္းကထြက္လာၿပီ "
