ჯიმინი სხვაგან გადავიდა. უკვე 2 თვეა რაც ისინი დაშორდნენ. "ის არასდროს დაბრუნდება." მან უთხრა საკუთარ თავს. მას ვერ წარმოედგინა ჯონგუკის გარეშე, ის ცდილობდა, ცდილობდა რომ შეეჩერებინა მისი ტკივილი და დაემთავრებინა ყველაფერი.
"ჯიმინ გთხოვ ჭამე." მისმა საუკეთესო მეგობარმა თეჰიონმა უთხრა რბილად. მას ჭკუიდან შლიდა ის ფაქტი რომ ჯონგუკთან ყველაფერი დამთავრებული იყო.
"არ მშია თეთე." "კი გშია და ჭამე." ჯიმინმა შეხედა ბულგოგით სავსე თეფშს რომელიც თეჰიონმა მოუმზადა სპეციალურად.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ჯიმინმა ჭიქა ძირს დაახეთქა და ყველგან მისი ნაწილები იყო მიმოფანტული. "არ მშია და დამტოვე მარტო!!" გაბრაზებულმა და მოწყენილმა დაუყვირა თეჰიონს და ტირილი დაიწყო. მან ხელი კრა თეს რომელიც მის დამშვიდებას ცდილობდა. თეჰიონმა საბოლოოდ დაამშვიდა და ჩაეხუტა.
ჯიმინი ცდილობდა ხელი შეეშალა თესთვის და ისევ ეჩხუბა მაგრამ მას ეს არ შეეძლო რადგან მასაც ზუსტად ეს უნდოდა. ჩახუტება, რა სირცხვილია. "მ...მე ბოდიშს გიხდი თეე. უბრალოდ მე ის მენატრება ძალიან.... რა გავაკეთე არასწორად." "ჩშშშ ჯიმინ.. ნუ ადანაშაულებ შენ თავს, მას რომ ყვარებოდი აქ იქნებოდა."
