Hoofdstuk 18

3K 169 17
                                    

Melissa:

Ik voel mijn telefoon trillen en neem mijn telefoon "Waar blijf je?" Oohnee door alles wat net gebeurde ben ik helemaal vergeten dat ik met kaj had afgesproken. Ik antwoord hem dat ik eraan kom en loop snel naar buiten, ik pak mijn fiets en rijd naar het park toe. Al snel kom ik aan en zie ik Kaj staan. "Sorry sorry sorry er is vanalles gebeurt waardoor ik vergeten was dat we hadden afgesproken" verontschuldig ik me buiten adem "het is oke, zullen we anders even gaan zitten je ziet er nogal vermoeid uit?" Ik knik en ga samen met hem zitten op een bankje wat verderop. "Dus je had nieuws over Fleur?" Vraag ik meteen en ik hoor Kaj grinniken "Jij valt ook meteen met de deur in huis maar ja ik weet misschien wel iets, een kennis van me kent iemand en die weet misschien wel meer" "wauw jij bent ook lekker duidelijk" onderbreek ik hem sarcastisch. "misschien moet je me ook niet onderbreken, maar goed meer kan ik tot nu ook niet zeggen. Die vriend van mijn kennis gaat waarschijnlijk ook niet veel zeggen want hij hecht nogal veel aan privacy" legt Kaj verder uit. "Dus eigelijk sta ik nog altijd nergens want deze info helpt niet bepaald weet je" antwoord ik hem best bot en sta weer recht. "Laat me maar iets weten als je wel goede informatie hebt" zeg ik nog en loop weg. "Melissa wacht" roept Kaj me achterna en ik draai me om. "Wat?" Vraag ik best bot "snap je dan niet dat ik je gewoon nog is wou zien?" Zegt hij dan, ik kijk hem geshockt aan maar verman me weer. "kijk Kaj, ik ben niet in de stemming om naar slechte versiertrucks te luisteren het enige wat ik nu wil is dat mijn vriendin weer terug is en daarna kan ik je misschien een kans geven maar nu echt niet, sorry" ik draai me,weer om en loop weer richting men fiets waarna ik weer naar huis rijd.

Eenmaal aangekomen zet ik mijn fiets weer weg en loop ik naar binnen. Alweer voel ik mijn telefoon trillen. Ik laat hem maar gaan ik heb op het moment echt geen behoefte aan sociaal contact als het belangrijk is bekijk ik het morgen wel. ik loop naar mijn kamer en wikkel me in de dekens van mijn bed.

Samuel:

"Hoe kun je?" Zeg ik emotieloos tegen Mike, nuja emotieloos er zit een sprankel van woede in mijn stem. "wat bedoel je" vraagt Mike met een geamuseerde grijns "je weet heus wel wat ik bedoel, als je dan toch grote behoefte hebt aan sex ga dan naar een bordeel maar werk dat niet uit op een onschuldig meisje" "een bordeel kost ook geld en waarom zou ik dat doen als ik een privéhoertje in de kamer hiernaast heb liggen" antwoord hij me met nog steeds die irritante grijns op zijn gezicht. De woede in mij begint nu echt op te borrelen en ik maak van mijn handen vuisten. "weet je ze is nog wat stroef maar ik heb er al veel slechtere gehad" dit was de druppel ik loop op hem af en geef hem een dreun in zijn gezicht waardoor hij op de grond neervalt. Al snel herstelt hij zich weer en geeft op zijn beurt mij een slag in het gezicht. Ik val hard op mijn hoofd en voel me duizelig. maar nog niet duizelig genoeg om niet meer te beseffen wat er gebeurd. Ik voel Mike op me gaan zitten en hij houd een mes dicht tegen mij gezicht aan. Al snel voel ik een scherpe pijn langs mijn wang en schreeuw ik het uit van de pijn. "Je denkt dat dit pijn doet? Wacht maar ik zal je nog ergere pijn geven. Ik neuk je vriendinnetje kapot en jij mag getuigen zijn, dat zal je leren zo eigenwijs te zijn" gromt Mike naar me en staat recht waarna hij me meetrekt naar Fleur haar kamer.

Ik hoor een telefoon afgaan "spijtig, het feestje zal nog even moeten wachten" zegt Mike en loopt naar zijn kantoor. De enige gedachten die er nu voorbij flitst in mijn hoofd is dat ik hier zo snel mogelijk weg moet samen met Fleur. Ik storm haar kamer binnen "meekomen" is het enige dat ik zeg en kijk naar haar verbaast gezicht "wat is er gebeurt?" Vraagt ze en blijft me maar verbaast aankijken. "Geen vragen gewoon meekomen" is het enige wat ik zeg en neem haar bij haar pols waarna ik haar meetrek. En nu maar hopen dat Mike niets ziet. Ik loop met haar naar buiten en duw haar in mijn auto en stap daarna ook snel in. "En... En..n..nu?" Vraagt Fleur met een bang stemmetje en kijkt me ook zo aan. "Zo ver mogelijk van hier geraken" zeg ik en scheur van de oprit af. Ik voel nog steeds een stekende pijn in mijn wang maar ik verbijt het. "En wat als hij ons vind" "dan zijn we dood" zeg ik droog en neem de eerste afslag die ik tegenkom. "Leuk om te weten" zegt Fleur stil "wees blij het is dit of nog meer verkracht worden" antwoord ik bot terug en kijk haar aan.

"En waar wil je dan naartoe?" Vraagt Fleur opeens na een lange stilte, "ik weet nog wel een plaats" zeg ik kort "Neem mijn telefoon is uit mijn broekzak en zoek tussen mijn contacten naar Sarona, stuur naar haar dat we naar haar onderweg zijn" zachtjes knikt Fleur en neemt mijn telefoon. Ik denk dat ze het zojuist gestuurd heeft want ze kijkt alweer bang voor zich uit. "Die Sarona hè? Wie is dat eigelijk?" "Een van de enige personen die ik nog vertrouw" zeg ik en zie dat Fleur weer knikt. "Eum Sam je word gebeld" "neem maar op" Fleur neemt de telefoon aan haar oor en iets later kijkt ze bang voor zich uit zonder nog een woord te zeggen legt ze weer af en kijkt me nog banger aan. "Wie was dat?" "M...mi...Mike, hij zei dat als hij ons vond hij ons het leven tot een nog grotere hel ging maken!" Ik merk dat Fleur het moeilijk begint te krijgen en ik parkeer me aan de kant van de weg. "Luister goed naar me, hij gaat ons niet terug vinden oke? Bij Sarona zijn we veilig toch tot ik een betere oplossing heb gevonden" zachtjes knikt Fleur weer en ik haal een traan van haar wang met mijn duim weg waardoor ze een lichte glimlach op haar gezicht krijgt. Ik start de auto weer en rijd verder, terwijl ik dat doe neem ik haar hand en knijp er zachtjes in. Ik probeer haar dan wel gerust te stellen maar zelf ben ik dat alles behalve. ik weet tot wat Mike instaat is en met deze geweldige handeling van mezelf weet ik wel zeker dat ik hem woedend heb gemaakt.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jeeeeeeejjjj eindelijk een hoofdstuk :)

Normaal had ik woensdag al iets gepost maar toen ben ik dus naar b-brave kunnen gaan en was het de eerste keer dat ik ze gezien heb. Man die zijn knap in het echt hahaha en super lief 😱

Maar goed ik heb de schade dus weer hersteld en een nieuw hoofdstuk voor jullie klaar hopelijk vonden jullie het leuk

Laat een comment achter wat je ervan vond :) en stemmen mag ook altijd hint hint ;)
Btw voor degene die al ooit gereageerd hebben of gestemd jullie zijn echt veel te lief hahaha echt bedankt voor de complimentjes enzo :)

Tot het volgende hoofdstuk :)

The internet guyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu