A note for Life

Κεφάλαιο 3.

-Αυτοκτονία-
Aν αυτή τη στιγμή σκέφτεσαι να δώσεις τέλος στη ζωή σου, σε παρακαλώ σταμάτα για λίγο να διαβάσεις το κείμενο που ακολουθεί. Θα σου πάρει μόνο 5 λεπτά.
Ο στόχος μου δεν είναι να σε κάνω να αλλάξεις τα αρνητικά σου συναισθήματα.
Δεν είμαι θεραπευτής ούτε επαγγελματίας ψυχικής υγείας- ξέρω όμως πολύ καλά πώς νιώθει κάποιος που πονά τόσο πολύ όσο εσύ.

Δεν ξέρω ούτε ποιός είσαι ούτε γιατί διαβάζεις αυτό το κείμενο.
Ξέρω μόνο ότι αυτή τη στιγμή το διαβάζεις και αυτό είναι καλό.
Μπορώ να υποθέσω ότι βρίσκεσαι εδώ γιατί έχεις προβλήματα και σκέφτεσαι να δώσεις τέλος στη ζωή σου.
Αν ήταν δυνατό, θα προτιμούσα να είμαι δίπλα σου αυτή τη στιγμή, να κάτσω μαζί σου, να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο και με τις καρδιές μας ανοιχτές.
Αλλά αφού αυτό δεν είναι δυνατό, ας δοκιμάσουμε με αυτόν τον τρόπο που έχουμε μπροστά μας αυτήν την ώρα.

Ξέρω ότι μπορεί να μην έχεις τη διάθεση να διαβάσεις για πολύ ώρα και έτσι θα είμαι σύντομη. Για τα επόμενα λίγα λεπτά που θα είμαστε μαζί εδώ, έχω να προτείνω 5 απλά, πρακτικά πράγματα τα οποία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου.
Δεν θα συζητήσω για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να τελειώσεις τη ζωή σου.
Απλά υποθέτω ότι από τη στιγμή που σκέφτεσαι κάτι τέτοιο, θα πρέπει να νιώθεις πολύ άσχημα μέσα σου.

Ωραία λοιπόν, είσαι ακόμη εδώ διαβάζοντας αυτό το κείμενο και αυτό μου αρέσει πολύ.
Θα ήθελα να σου ζητήσω να μείνεις μαζί μου μέχρι να τελειώσεις την ανάγνωση αυτού του κειμένου.
Ελπίζω ότι αυτό τουλάχιστον σημαίνει πως κάπου μέσα σου έχεις μια μικρή αμφιβολία για το αν πρέπει να δώσεις τέλος στη ζωή σου ή όχι. Πολύ συχνά οι άνθρωποι νιώθουν έτσι ακόμη και αν είναι βυθισμένοι στο πιο βαθύ σκοτάδι της απόγνωσης.
Το να μη νιώθεις σίγουρος για το αν θες να πεθάνεις είναι πολύ φυσιολογικό.
Το γεγονός πως είσαι ακόμη ζωντανός σημαίνει ότι δεν είσαι σίγουρος για το τι πρέπει να κάνεις.
Σημαίνει πως ακόμη κι αν ένα μέρος του εαυτού σου θέλει να πεθάνεις, την ίδια στιγμή ένα άλλο μέρος του εαυτού σου θέλει να ζήσεις.
Ας κρατηθούμε λοιπόν από αυτό κι ας συνεχίσουμε για λίγα λεπτά ακόμη.

Σκέψου για λίγο το εξής:

«Η αυτοκτονία δεν είναι κάτι που επιλέγουμε.
Συμβαίνει όταν ο πόνος που νιώθουμε είναι βαρύτερος από τα μέσα που πιστεύουμε ότι έχουμε για να τον αντιμετωπίσουμε»
Αυτό είναι όλο.
Δεν είσαι κακός ή τρελός ούτε αδύναμος ή γεμάτος ελαττώματα επειδή σκέφτεσαι την αυτοκτονία.
Δεν σημαίνει καν ότι θέλεις στ' αλήθεια να πεθάνεις - σημαίνει μόνο ότι νιώθεις περισσότερο πόνο απ' όσο μπορείς να διαχειριστείς αυτήν τη στιγμή.
Αν για παράδειγμα αρχίσω να φορτώνω ασταμάτητα με βάρος τον ώμο σου, κάποια στιγμή θα καταρρεύσεις ... όσο κι αν θέλεις να κρατηθείς όρθιος.
Η δύναμη της θέλησης δεν έχει τίποτα να κάνει με αυτό.
Φυσικά,θα χαιρόσουν πολύ αν μπορούσες να κρατηθείς όρθιος.

Σε καμιά περίπτωση μην αποδεχθείς την άποψη που λέει ότι : «Αυτό δεν είναι αρκετό για να θες να τελειώσεις τη ζωή σου».
Υπάρχουν πολλές μορφές πόνου που μπορούν να οδηγήσουν στην αυτοκτονία.
Το κατά πόσον ο πόνος είναι υποφερτός και διαχειρίσιμος διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Κάτι που για κάποιον είναι αντιμετωπίσιμο για εσένα μπορεί να μην είναι. Το σημείο μετά το οποίο ο πόνος γίνεται ανυπόφορος εξαρτάται από τα μέσα που διαθέτουν οι άνθρωποι να τον αντιμετωπίσουν και όχι από την θέληση ή τις δυνατότητές τους. Γι'αυτόν τον λόγο οι άνθρωποι διαφέρουν σημαντικά ως προς τον πόσο πόνο μπορούν να διαχειριστούν, όπως διαφέρουν και σε πολλά άλλα χαρακτηριστικά τους.

Όταν ο πόνος υπερβαίνει τις δυνατότητες που έχει κάποιος να τον διαχειριστεί, τότε το αποτέλεσμα είναι οι σκέψεις αυτοκτονίας. Η αυτοκτονία δεν είναι κάτι λάθος ή σωστό, δεν είναι ελάττωμα του χαρακτήρα και σαν ιδέα είναι ηθικά ουδέτερη. Είναι απλά μια ένδειξη ότι ο πόνος έχει γίνει μεγαλύτερος από τα μέσα που έχουμε στην διάθεσή μας αυτή την στιγμή να τον διαχειριστούμε.
(Πηγή: http://helpsuicide.wordpress.com)
Επέλεξα αυτό το κείμενο γιατί πλέον οι περισσότεροι βρίσκουν ως μοναδικό τροπο επίλυσης των προβλημάτων τους πλέον την αυτοκτονία.
Έτσι όμως δίνεις την χαρά στο πρόβλημα σου να υπερνικήσει τον εαυτό σου. Μείνε δυνατός/τη!
Άλλωστε εμείς είμαστε αυτοί που καθορίζουμε την πορεία της ζωής μας όσο δύσκολο και αν φαίνεται.
Και σε όλους αξίζει κάτι καλό.