სახლში მარტო ვარ გვიანია ფანჯარასთან ვზივარ და ცას შევცქერი, ისეთი ლამაზია,თითქოს ისეთი ღრმა, ნაილზე მეფიქრება ისე იქცევა თითქოს ჩემთან ურთიერთობა აღარ უნდა, მაგრამ ჩემთვის ის ნდვილად საყვარელი ადამიანია ძმასავითაა და ძალიან არ მინდა ის დავკარგო. ამასობაში ძილი მომერია, დასაძინებლად დაწოლა გადავწყვიტე პიჟამა ჩავიცვი და დავწექი. *** ჰარის თვალთახედვით: სახლში ვიჯექი და როცა ვერაფრით დავიძინე, სასეირნოდ გადავწყვიტე წასვლა, ჩემს საყვარელ პარკს მივადექი, ვფიქრობდი მედზე, ის ისეთი საყვარელი გოგოა უზომოდ მომწონს, მაგარმ ვერ ვეუბნები რადგან ალბათ მეშინია, ჩემი თავის მეშინია მე ის ბიჭი არ ვარ ვისაც ოდესმე ყვარებია ვინმე, უბრალოდ ვერთობოდი ყოველთვის, ამას ჩემთვის სერიოზული სახე არასდროს ჰქონია, ამიტომ მეშინია არამგონია ეს შევძლო მაგრამ ის ძალიან მომწონს მინდა ჩემი გახდეს. მე ვაღიმებდე, ვაბედნიერებდე, ჩემთვის ხატავდეს... ჯიბიდან ტელეფონი ამოვიღე და მედს მივწერე, შემდეგ ლიამს,ლუის და ზეინს ყველა ჩემთან დავპატიჟე ხვალისთვის, შემდეგ ტელეფონი ჯიბეში ჩავიდე და სახლში დავბრუნდი. *** მედის თვალთახედვით: დილით რომ გავიღვიძე ტელეფონი ავიღე და ჰარის მესიჯი ვნახე ის თავის სახლში მეპატიჟება 6 საათზე. ფეხზე ავდექი აბაზანაში შევედი დილის რუტინა ჩავიტარე შემდეგ სამზარეულოში გადავინაცვლე, საჭმელი მოვამზადე, მალევე მივირთვი და სამუშაო ოტახში შვედი. ხატვა დავიწყე 2 ნახატი დავხატე, ძალიან დიდი ხანი ვხატავდი ხატვა რომ დავამთავრე 4 საათი იყო სწრაფად გამოვაარდი გარეთ და აბაზანაში შევედი... რომ ვიბანავე გამოვედი თუ არა სწრაფად თმა გავიშრე, შემდეგ გავისწორე, თეთრი მაისური თეთრი ქვედაბოლო ჩავიცვი
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
