თითქოს ისეთი მომღიმარი არ იყო, ეტყობოდა რაღაცას წუხდა. - აქ რა გინდა მედ? -მე უბრალოდ სასეირნოდ გამოვედი, სახლში ძალიან მოვიწყინე. -აჰამ...გასაგებია, გვიანია სახიფათოა მარტო სიარული. -ამ კი ვიცი... -გინდა სახლამდე მიგაცილებ? -კარგი, თუ არ შეწუხდები -არა რა შეწუხებაა მე და ჰარი ჩემი სახლისაკენ წავედით, გზაში არცერთს ხმა არ ამოგვიღია, სახლთან მალევე მივედით. -კარგი აი მოვედით, ხომ არ შემოხვიდოდი? -თუ არ შეწუხდები...ცოტა ხანი შემოვიდოდი -არა რა შეწუხებაა... -კი მაგრამ შენი მშობლები? -მე... მე ისინი არ მყავს, ამიტომ ნუ იდარდებ მე და ჰარი სახლში შევედით, შუქები ავანთე, და პირდაპირ მისაღებ ოთახში შევედით. ჰარი იქით-აქეთ იყურებოდა ყველაფერს აკვირდებოდა, იქვე დივანზე ჩამოჯდა და თავისი ტყავის ქურთუკი გაიხადა
ხელებზე უამრავი ტატუ ჰქონდა, უცებ დავაშტერდი, ლამაზი ტატუები ჰქონდა -დაშტერება არ შეიძლება? გაეღიმა ჰარის -ამ...არა უბრალოდ ჩავფიქრდი -მედ? -ხო -მოდი დაჯექი... -წავალ რამეს მოვიტან და მოვალ... -კარგიი სასუსნავები მოვიტანე და მე და ჰარი კინოს საყურებლად დავჯექით, დიდი ხანი ვუყრებდით ფილმი რომ დამთავრდა უკვე დაახლოებით ღამის სამი საათი იყო. ჰარის რომ დავხედე უკვე ეძინა აღარ გამიღვიძებია, წავედი პლედი მოვიტანე და გადავაფარე. მე კი ჩემს ოთახში ავედი ძალიან მეძინებოდა. *** ჰარის თვალთახედვით: დილით ადრე გამეღვიძა მივიხედ-მოვიხედე და უცებ მეუცნაურა, შემდეგ მივხვდი რომ გუშინ მედთან ჩამეძიან. საპირფარეშოში მინდოდა ამიტომ ფეხზე ნელა წამოვძექი მაისური გავიხადე... ძალიან დამცხა და წავედი მოსაძებნად კარი დავინახე და გამოვაღე... ეს არ იყო საპირფარეშო, საღებავებით იყო სავსე ოთახი უამრავი ნახატი იდო, და კედელზეც ბევრი საოცარო ნახატი ეკიდა...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ერთი კი შუაში იდო დიდი თეთრი ნაჭერი ჰქონდა გადაფარებული, ცნობისმოყვარობა მძლია ის იყო უნდა გადამეხსნა ნაჭერი როდესაც კიბის ხმა გავიგე და უცებ გამოვვარდი გარეთ... მედის თვალთახედვით: ოთახიდან გამოვედი ზემოდან ნახევრად გამჭვირვალრ მაისური მეცვა რომელიც ბარძაყებამდე მძლივს მწვდებოდა კიბეებზე ჩამოვდიოდი როდესაც უეცრად ჰარი დავინახე მაისური არ ეცვა პირველი რაც შევამჩნიე მისი ტატუ იყო, პეპელა, ლამაზი იყო, დაკუნთული სხეული ჰქონდა საოცრად გამოიყურებოდა თმები არეულად მხრებზე ჩამოჰყროდა, უცებ რომ გავაანალიზე რა მეცვა შევტრიალდი და კიბეზე სწრაფად ავირბინე, მან დამინახა იღიმოდა... ოთახში რომ ავედი ჩაცმა დავიწყე
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
საბოლოოდ რომ მოვემზადე დაბლა ჩავედი ჰარი დივანთან იდგა და პლედს კეცავდა, საყვარლად გამოიყურებოდა, რამემართება? ვკითხე საკუთარ თავს, ბიჭებს ადრე ვერიდებოდი ახლა კი რას ვფიქრობ. კიბე ჩავიარე და ჰარისთან მივედი. -ჰარიი... -ხო...დილამშვიდობისა მედ -დილამშვიდობისა...იცი ძალიან უხერხულად ამომივიდა იცი... -კარგი რა მედ არაფერია ჩვენ ხომ მეგობრები ვართ... ეს მითხრა და ჩამეხუტა, ის ძალიან კარგი ადამიანია -ჰარი ახლა წავალ ტოსტებს და ყავას გავაკეთებ კარგი? -კარგი მედ ა ჰარი საჭმელი მივირთვით, ყავაც დავლიეთ... -აუ მედ შეგიძლია რომ ჯერ ჩემთან წავიდეთ და მერე სკოლაში მაისური მინდა... -კარგი წავიდეთ... მანქანაში ჩავსხედიტ და ჰარის სახლისკენ დავიძარით, სახლთან რომ მივედით გავოცდი უზარმაზარი სახლი იყო, მდიდრული საოცარი ეზო ჰქონდა ჰარი მალევე გამოვიდა კარგად გამოიყურებოდა ზურგზე ჩანთა ჰქონდა მოკიდებული. სიმპატიური იყო... ჰარის თვალთახედვით: მედზე მეფიქრებოდა დილით ის რომ დავინახე ისეთი საოცარი იყო, ლამაზი სხეული ჰქონდა ვიწრო წელი, ისეთი ნაზია მისი ქერა თმა არეულად ჰქონდა ჩამოყრილი მხრებზე, ამდენი გოგოზე არასდროს მიფიქრია მათთან ერთ კვირაზე დიდი ურთიერთობა არასდროს მქონია მაგრამ ის...ის ისეთი უმანკოა, საოცარი გოგოა ძალიან კარგი პიროვნება...თითქოს მასთან რაღაც უფრო მეტი მინდოდა, მეგობრობაზე მეტი...
VOTE&COMMENT იმედია ახალი თავი მოგეწონებათ 🖤 დააკომენტარეთ რას ფირობთ🖤🖤🖤
