The Kiss Of Sunset

TKOS - P R O LO G U E

#TKOS-PREGNANT

"WHAT have you done, Alira?!" Hiyaw ni mamá sa akin matapos akong sampalin sa aking kanang pisngi. Kasalukuyang nag-aalburotong parang bulkan ang kaniyang ilong habang nagbabaga naman ang kaniyang mga mata.

"Mamá, I'm sorry!" Sinubukan ko siyang yakapin pero tinabig niya lang ang aking mga bisig.

"You're just eighteen-years-old, Alira!" Napahawak siya sa kaniyang sentido at minasa-masahe ito. "You're not yet done with your studies! How could you do this?!" Napahagulgol na lang ako na parang isang taong gulang na bata na inagawan ng candy.

"I'm sorry, mamá..." Paulit-ulit na sambit ko habang umiiling-iling ang aking ulo at parang ulan naman na sunod-sunod na pumatak ang aking mga luha.

"Pagkatapos ng lahat ng 'to, kapag nanganak ka na anong balak mong gawin?" Naupo siya sa isang malambot, malaki at mahabang kulay puting sofa sa harapan ko habang pinakakakalma ang kaniyang sarili.

"Two months na lang ang hinihintay ko bago ko makuha ang diploma sa kolehiyo, after that graduated na ako." Naupo ako sa tabi niya, niyakap ang kaniyang kanang braso na parang pusang naglalambing sa kaniyang amo. "When I gave birth to my child...kapag nag limang taon na siya ay papasok na ako sa kompaniya." I looked at her, curved high my lips as I smiled sweetly to her.

"Hindi dahil naging kalmado na ako ay hindi na ako galit sayo, ha, Alira, " nagbabantang aniya, napatawa na lang ako ng mahina.

Aysus! Ang mamá ko talaga oh...

"Stop making fun of me!" Naggagalit-galitang turan niya kaya mas lalo akong natawa. "Get out of my office now. I can't give my blessings to you and your fiance." She crossed her arms above her chess and pouted her lips.

Ang cute ng ina ko! Grabe...

"Mamá naman, nagbibiro lang ako, eh, saka 'di ba baby pa lang kami ni Martin ay na-arranged marriage niyo na kami?" Pagbabawi ko sa panloloko sa kaniya.

My father and Martin's father were best friends. As they promise to each other, that their first born will be married to each other and they will be the one who will take over onto their seats, and we are that ones.

Hindi ko masisisi ang tadhana dahil isinilang ako bilang babae at isinilang si Martin bilang lalaki...kung sakaling parehas kaming babae o lalaki ay wala sanang arrange marriage na naganap. Pero meron eh...and it's wonderful for us dahil mayroon kaagad na blessing sa buhay!

Mamá hugged me tightly and kissed me on my forehead. "Pero hindi namin inaasahan na mahuhulog kayo sa isa't isa ng kusa! Ang buong akala ko ay magrerebelde ka pa lang sa edad mo na 'yan, " she looked at me, caressed my cheeks. "Ang sakit sa puso na makitang hindi na dalaga ang anak ko, " she was crying, because of that I cried too.

"Pero mamá, mas masakit sa puso na magiging lola ka na in age of forty-seven!" Napahagalpak ako sa tawa, lalo namang napahagulgol sa pag-iyak si Mamá.