Tell Me Who I'll Marry

Chapter 4

Magdamag ay gising ako habang binabantayan si Levi sa Ospital.

Stable na ang kalagayan niya ngayon kumpara kanina.

Nagtamo ito nang maraming sugat at pasa. But still, he looks handsome.

I ran my fingers through his hair.

Hinaplos ko ang kamay nito at pinagmasdan ang pagtulog niya.

"I'm sorry, Love."

Hindi ko namalayan na nakatulugan ko na pala ang pagbabantay sa kan'ya.

Naalimpungatan lamang ako nang maramdaman kong may humahaplos sa pisngi ko.

I slowly opened my eyes and I met his mesmerizing eyes.

My eyes softened.

I suddenly hugged him out of happiness.

"Thank God, you're awake. I'm s-sorry for e-everything, L-Love."

Niyakap niya ako pabalik at saka niya hinaplos ang pisngi ko.

He smiled at me. Telling me that it's fine.

Hindi ko alam kung ano ang nagawa ko but I am thankful to have him in my life.

---

Gusto ko pa sanang mag-stay sa Ospital at bantayan si Levi pero pinauwi muna ako ni Tita para magpahinga.

Pagkapasok ko sa bahay ay bumungad sa akin ang kumikintab na tiles at walang bahid na dumi na sala.

Bahagyang kumunot ang aking noo.

"Who cleaned my house?-"

"Nakauwi ka na pala, wife."

Sinalubong niya ako nang malapad na ngiti.

He is about to kiss me but I avoided him.

Akala ko ay magagalit ito ngunit umarte siya na walang nangyari at saka niya kinuha ang mga dala ko.

"I prepared dinner for you, wife. Alam kong pagod ka-"

"Hindi ko kailangan ng pag-aalaga mo, Crucian. Hindi mo kailangang gawin lahat ng ito. Maaari ka ng umalis sa pamamahay ko."

I gave him a bloodshot eyes.

Ngunit hindi ito nagpatinag at sinuklian ako ng ngiti.

"You're just tired. Kung gutom ka, nasa kusina lang ang pagkain. I also arranged your room if ever you want to sleep. I'll just stay here in the sala."

Iniwan niya akong nakatanga roon.

Binuksan niya ang TV at naupo sa sofa.

Nag-init naman ang ulo ko dahil sa nakikita ko.

"I said leave, Crucian."

Tinitigan niya lamang ako.

Binuksan ko ang pinto at itinuro ang daan palabas.

"The door is open if ever you feel like leaving."

Hinayaan ko siya roon ay dali-daling umakyat sa kuwarto.

Nadatnan ko itong malinis.

My eyes softened as I saw those romantic candles at the floor. Those petals of roses all over my bed and floor.

Napako ako sa aking kinatatayuan habang dahan dahan kong tinutungo ang bintana.

There's a little box in there that is so familiar to me.

As I get closer, I can't deny my trembling toes and hands.

Dahan-dahan ko itong hinawakan.

Pumatak ang aking luha nang buksan ko ito at muli kong masilayan.

"You can always wear that ring if ever you wanted to be back in my arms again, Gazini."

Agad kong nilingon ang lalaking nagsalita sa pinto.

Isinara ko ang box ng singsing na ito at pinahid ang luha ko.

Hindi ko ito binigyan ng pansin kahit na alam kong nakatitig ito sa akin.

Ibinaba ko ang mga gamit ko at dere-deretsyong nagtungo sa banyo.

I can't believe that you can do this to me, Crucian.

---

Pagkalabas ko mula sa banyo ay nagbihis na ako.

Nang makita kong nakaawang ang pinto ay sinilip ko ito.

Nakasara na ang mga ilaw sa labas.

I made my way outside my room.

Baka umuwi na siya.

Bumaba ako papuntang sala at nagulat nang makita ko ang isang lalake na pilit pinagkakasya ang kan'yang sarili sa isang maliit na sofa.

Umupo ako sa tabi nito upang magpantay kaming dalawa.

Nakaharap ako sa mukha niya habang siya ay tahimik na natutulog.

I can't stop myself to admire this man sleeping in front of me.

Months passed but he's still the proud and handsome guy that I know.

Hindi niya manlang napabayaan ang kan'yang sarili, bagkus ay mukhang mas inalagaan pa niya ito.

I slowly comb his hair using my finger.

I caressed his handsome face.

Who won't fall for him?

His flawless skin. Pointed nose. Long and thick eyelashes. His thick eyebrows, and his curved, red and kissable lips.

D-Damn.

"Kung sana noon palang na hindi pa kumplikado ang lahat..."

I took a deep sigh.

Tumayo ako at pinagmasdan siya saglit na matulog bago ako tumalikod-

"Ah, Fuck!"

I was shocked when someone pulled my arm.

Bumagsak ako sa kan'yang katawan.

Kinulong niya ako gamit ang mga bisig niya.

His lips is just an inch away from me.

"D-Damn."

Bigla ko nalang naramdaman ang bilis ng tibok ng puso ko.

Nakapikit ito ngunit gising siya.

Ramdam ko ang pagkabahala sa sarili ko.

Hindi dapat ganito ang nararamdaman ko.

Pero may kaba at excitement sa puso ko na hindi ko maintindihan.

My heart started to beat abnormally as I slowly felt his soft lips touching mine.

"I won't let you slip in my arms again, wife. As long as I'm here. You're mine."