〰️/on/〰️

224 27 28
                                    

-&-

william, bu tatil gününde sabahın köründe kalkmıştı. neden mi? "sevgili" komşuları karen ve çocuklarını karşılamak için. sanki geldikleri gibi karşılamak zorundalar!

dakika başı oflayan william'ın aksine jonathan havalara uçuyordu. joyce'nin de ondan aşağı kalır yanı yoktu.

üçü evlerinin bahçesindeki büyük çardakta oturuyorlardı. saat sabahın körü olduğu için hava serindi ve caddeden çok nadir insan geçiyordu. bari evin içinde bekleselerdi!

yeşil bir araba evlerinin önünde durunca joyce ve jonathan aynı anda ayağa kalkıp kapının önüne gittiler. william egolu biri olduğu düşünülmesin diye ayağa kalkıp annesine eşlik etti.

araba kapının önüne park ettiğinde şoför koltuğunda sarı ve dalgalı saçlı bir kadın indi. arka koltuktan da genç bir kız inmişti. karen olduğunu tahmin ettiği kadın joyce ile uzun uzun sarıldılar. bu sırada genç kızda jonathan'la sarılıyordu.

karen, joyce'den ayrıldıktan sonra william'ın yanına gelip sımsıkı sarıldı.

"ne kadar büyümüşsün. en son gördüğümde el kadardın."

william karen'e sıcak bir gülümsemeyle cevap verdi. kadının enerjisi william'ın hoşuna gitmişti.
william adının nancy olduğunu hatırladığı kız ile de sarılma faslını bitirdikten sonra annesinin sorusuyla tüm dikkatini ona verdi.

" karen, michael gelmedi mi?"

william, michael'in varlığını unutmuştu. annesinin karen'e sorduğu soruyla etrafına kısa bir göz attı.

"geldi tabii ama araba da uyuyakaldı. ben de eğer boş bir odanız varsa orada uyuyabilir mi diye soracaktım."

"benim odamda kalabilir."

william'ın birden atamasıyla herkesin bakışları ona döndü. joyce, oğlunun dediği şeyi takdir edermişcesine william'ın sırtını sıvazlayıp dediğini onayladı.

karen, arabaya gidip michael'i uyandırmaya çalışırken william odasına çıkıp ortalığı düzeltmişti. yatağı üstten toplayıp peteklerin derecesini biraz daha artırmıştı.

michael, kapıyı tıkaltıp odaya girdiğinde william hızlıca ona döndü. michael uykulu bir şekilde gülümseyip "merhaba" dedi. sonra da kendini toplu olan yatağa attı.

duymayacağını bile bile gülümseyerek "merhaba" dedi william. ilk izlenimlerine göre michael'la iyi anlaşacaklardı. hatta belki de en yakın arkadaş olacaklardı?

_______________

şimdi bir duyuru yapmam
gerek ama çok zor ya şsnfşsmcşlsşd.
şimdi bu kitabı burada bitiriyorum, şimdilik. hatta sadece bu kitabı değil bütün kitaplarıma uzun bir süre ara veriyorum. bu benim isteğim dışında olan bir şey maalesef. uzun bir süredir bölüm atamamanım sebebi internetimin olmamasıydı. ben de bu sırada bazı yeni kurgular bile düşünmüştüm. ama geçen gün girdiğim deneme aldığım kötü sonuç yüzünden ailem telefonumu almaya karar verdi. çalışmadığım için kötü sonuç alsam da yine günah keçisi telefon seçilmişti.
yani bu yüzden lgs'ye kadar aktif olamayacağım. belki tatillerde girebilirim ama eskisi kadar aktif olamayacağımı düşünüyorum.

bu zamana kadar kitaplarımı okuyan, voteleyen ve yorum yapan herkese çok teşekkür ederim. kendinize iyi bakın ♡

bi dakika ağlayacağım sanırım 🤧

we didn't deserve it [byers&wheeler] Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ