Mr.cold meets Ms. Maldita (On Going...slow Update)

Chapter 20

Nayeon's pov

"Ang ganda ganda, ang sarap tikman"

Dinig kung sabi ng isa sa nag babantay sa akin.

Kanina pa ako gising pero nag papanggap muna akong wala pang malay.

"Wag na wag mo yang gagalawin, lagot ka talaga kay boss"

Boss?

Sino kaya ang boss nila?

Gahd, asan kana ba jason?

Ang sakit sakit na ng kamay ko dahil sa higpit ng pagkakatali sa akin.

Pati ulo ko ang sakit din.

Sino bang di sasakit ulo, ikaw kaya pa amoyin ng kung anong perfume ba yun na ang baho talaga jusko.

Tapos nagugutom pako.

Anong oras na kaya?

Haysss.

Nag aalala na talaga sina daddy at mommy ngayon.

Kaylangan kung maka takas dito.

Pero panooooooooo.

"Di naman malalaman ni bossing kung walang mag sasabi" usapan nila.

Yaks.

Try niya lang galawin ako, babagsak siya na parang puno na pinutol.

Hmp ang manyak nitong lalaking to.

Kung di lang ako naka tali baka nasapak ko na tong pesteng to.

"Tumahimik ka nga diyan louie, wag mong subukan na hawakan si nayeon dahil pag nag kataon, ako ang makakalaban mo" sabi ng pamilyar na boses.

"B-boss"

"Umalis muna kayo dito, ako na ang bahala sa kanya"

"S-sige boss" sabi nung lalaking manyak. Rinig ko ang mga papalayong mga yapak nila at ang isa naman ay papalapit sa akin.

"Alam kung gising kana" sabi niya.

I cant believe na siya ang boss.

I thought kakampi namin siya ni jason.

But i was wrong.

Nag kamali ako na pag katiwalaan siya.

"Bakit mo to ginagawa?"

"Why ask me? Ask your fiancee"

"Paano ako mag tatanong kung nakakulong ako dito?" pilosopang tanong ko.

"Haha, oh right, dumb me" sabi niya with matching hawak nuo tsaka pa iling iling, tsk parang baliw.

"So ako nalang mag ku kwento" dag dagpa niya.

"Isang araw, may isang lalaking nasa 15 years old at babaeng nasa 12 years old ang nag lalaro sa isang park, sa di kalayuan ay naka tingin sa kanila ang mga magulang nila habang may ngiti sa mga labi, ito na ata ang pinaka masayang pangyayari para sa batang lalaki.

Masayang nag lalaro ang dalawa ng biglang may sumabog na napakalas.

Nag kagulo ang lahat, nawala sa paningin ng mga magulang ang dalawang bata.

Habang nag tatakbuhan ang lahat ng tao papalayo sa lugar nayon, ang dalawang bata ay nananatili sa kanilang posisyon, umiiyak habang sinisigaw ang salitang tulong, mama, at papa.

Biglang may sumabog ulit, hanggang sa sunod sunod na nga ang pag sabog.

At ng panahong yun nakita na sana nila ang mga magulang nila kaso sa kasamaan palad, tatakbo palang sana ang mga bata ng makarinig sila ng isang putok, di ng bomba kundi ng baril, tinamaan sa dibdib ang nanay nila na sanhi ng pag pakamatay niya.