Zawgyi
"ကိုကို ဒီေန႔ဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမလဲ"
Kyungsooက သူျပင္ဆင္ေပးတဲ့
မနက္စာကို ကိုကိုခံတြင္းေရာ
ေတြ႕ရဲ႕လားလို႔ ၾကည့္ရင္း
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ထမင္းဝိုင္းကို စတင္
အသက္သြင္းတယ္
"အင္း ေနာက္က်မယ္ ေဘဘီ
ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္လိုက္ေနာ္ "
Kyungsooရဲ႕ ပ်က္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာအမူအရာကို ကိုကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး
ဟင့္အင္း တကယ္က
ကိုကို Kyungsooကိုေတာင္
ၾကည့္မလာခဲ့ပါ
"ကိုယ္ သြားၿပီ "
Kyungsooကို ဝတ္ေက်တန္းေက်
ႏႈတ္ဆက္အနမ္းတစ္ခုေပးခဲ့ဖို႔ေတာ့
ကိုကို သတိရခဲ့သား။
Kyungsooက ထမင္းဝိုင္းကထၿပီး
ထြက္သြားတဲ့ ကိုကို႔ေက်ာျပင္ကို
ထိုင္လ်က္ပဲ ၿငိမ္ေငးၾကည့္ေနတယ္
အိမ္ေရွ႕က Kyungsoo
အဆင့္သင့္ခ်ၿပီးသား
ကိုကို႔အလုပ္အိတ္နဲ႔ ကုတ္အက်ႌကို
ယူၿပီး ထြက္သြားမယ့္ ကိုကို႔ပုံစံက
အေတြးထဲ ျမင္ေယာင္ေနၿပီးသား
ေဟာ ကိုကို႔ကားစက္ႏႈိးသံ...
Kyungsoo က ထိုင္ေနမိတုန္းပဲ
အခ်ိန္ေတြဟာ ခ်စ္ျခင္းတရားကိုလည္း တိုက္စားျပစ္တတ္သလား
အခုဆို Kyungsooနဲ႔ကိုကိုက
အိမ္ေထာင္သက္ ၁၂ႏွစ္ရွိၿပီ။
အင္း သိပ္ၾကာရွည္လြန္းၿပီးျဖစ္တဲ့
အခ်ိန္ကာလေပါ့။
ကိုကိုက လိုေလေသးမရွိKyungsooကို
ထားေပးခဲ့တယ္
ဟိုးးး Kyungsooတို႔ စေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက အခုခ်ိန္ထိ...
ဒါေပမယ့္ Kyungsooကို
ထာဝရခ်စ္ပါ့မယ္လို႔ ကိုကို
ေျပာခဲ့ဖူးသည္ကိုေတာ့
ေမ့ထားၿပီထင္ပါရဲ႕
ကိုကို႔ အျပဳအမူေတြက သိပ္သိသာေနၿပီမဟုတ္ဘူးလား
အိမ္ျပန္ေနာက္က်တဲ့ရက္ေပါင္းေတြ
စိပ္လာၿပီး။
Kyungsooကို နမ္းရႈိက္တတ္တဲ့
အၾကင္နာေတြ က်ဲလာၿပီး။
ကိုကို႔ ရွပ္အက်ႌမွာ
ကိုကို႔ရနံ႔မဟုတ္တဲ့ ႀကိဳင္လႈိင္တဲ့ပန္းရံနံ႔ေတြက လိုတာထက္ပို ေမႊးပ်ံ႕လာၿပီး။
ညဳတူတူ ဖုန္းေကာအႀကိမ္ေရေတြက
စိပ္လာလြန္းလို႔ Kyungsooသတိထားမိတဲ့အထိ။
YOU ARE READING
Precious
Fanfictionကေလးေရ....ေဘဘီေရ.... ပူးက်ဴးက်ဴးေလးေရ....ကိုကို႔သည္းငယ္ေလးေရ... #KaDi #super sweet😎
