Tom's Jerry(Z+U)[Completed]

(10)

(Zawgyi)

"မဟုတ္ေသးဘူးေလ အခုကိစၥကိုဘယ္လိုလုပ္မွာလဲလို႔"

ပစၥည္းပစၥယမ်ိဳးစံုဝယ္ထည့္ထားတဲ့အိတ္ႀကီးကိုဆြဲရင္း
မ်က္စိေရွ႕ကခရမ္းခ်ဥ္သီးနီနီေတြကို
အာရံုစိုက္ေ႐ြးခ်ယ္ေနတဲ့အနွီးOh Sehunဟာ
အခုျဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ကိစၥေတြကို
ေပါ့ေပါ့တန္တန္သေဘာထားေနဟန္ပင္။

"အေဒၚ ဒီခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးေတြထုတ္ေပးပါ"

ျခင္းေသးေသးေလးနဲ႔အျပည့္ေ႐ြးထည့္ထားတဲ့
ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြကိုဆိုင္ရွင္အေဒၚႀကီးဆီအသာတိုးပို႔ရင္း
သူကအေဒၚႀကီးအားၿပံဳးျပေနသည္။

"ေဟ့ေကာင္ ငါေျပာတာအဖက္လုပ္ေလ!"

"ေက်းဇူးေနာ္ အေဒၚ"

အေဒၚႀကီးျပန္ေပးတဲ့ခရမ္းခ်ဥ္သီးထုတ္အား
သူ႔လက္မွာဆြဲထားတဲ့အိတ္အႀကီးႀကီးထဲထည့္လိုက္ရင္း
ေနာက္ထပ္တစ္ဆိုင္ကိုကူးသြားျပန္တဲ့ထိုလူက
တကယ္ကိုသားမက္တာဝန္ေက်ပြန္ဖို႔
ႀကိဳးစားေနတဲ့အတိုင္းပင္။

မနက္ေစာေစာစီးစီး သူမ်ားေမေမကို
"အေမဒီေန႔နားလိုက္ေလ ကြၽန္ေတာ္ေစ်းသြားလိုက္မယ္"
ဆိုၿပီးမ်က္နွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ေျပာရဲခဲ့ေသာဒီလူကို
တကယ္ေစာက္ျမင္ကပ္ပါသည္။

"Oh Sehun!!!မင္းဘယ္လိုလုပ္မွာလဲလို႔"

"ဘာကိုလဲ"

စကားၿပန္လာခဲ့ေပမယ့္ သူ႔အၾကည့္ေတြက
ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာမဟုတ္ပဲအသားဆိုင္က
အသားတြဲႀကီးေတြဆီမွာ။

"မင္းအေမလင္ကြာ။ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာေတာင္
ေအးေအးေဆးေဆးေနေနနိုင္ေသးတယ္"

"ဘာေတြပူေနတာလဲ
အခ်ိန္တန္ရင္ေမ့သြားၾကမွာစိတ္ပူမေနနဲ႔"

တကယ္ကိုေအးေအးလူလူပဲေျပာေနတဲ့သူ႔ပံုစံက
ကြၽန္ေတာ့္ေဖေဖကိုေပါ့ေပါ့ဆဆတြက္ေနတာေသခ်ာသည္။
အသားေတြကိုလိုက္ၿပီးကိုင္ၾကည့္ေနတဲ့သူ႔လက္ကို
ကြၽန္ေတာ့္ေစာင့္ဆြဲလိုက္ရင္း သူ႔ခႏၲာကိုယ္ကို
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္
အားနဲ႔ဆြဲလွည့္လိုက္သည္။

"ငါ့မိဘေတြအေၾကာင္းငါပဲသိတယ္Oh Sehun
အကယ္၍ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားတစ္ခုခုျဖစ္လာခဲ့ရင္
မင္းဘက္ကလည္းျငင္းစရာရွိတာျငင္း
ငါ့ဘက္ကလည္းျငင္းစရာရွိတာျငင္းမယ္
လံုးဝလက္ထပ္ရလို႔မျဖစ္ဖူးေနာ္ လံုး~ဝ။
ငါမင္းကိုလက္မထပ္နိုင္ဘူး"