.
.
ဒီေန႔ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ မိုးရြာတယ္
Outdoor မွာျပင္ဆင္ထားတဲ့ ရိေပၚတို႔ ရိုက္ကြင္းေလးက ေလေတြ မိုးေရေတြၾကားမွာ စိုစိုရြဲလို႔ ေနာက္ဆံုးဖ်က္လိုက္ရတဲ့အထိ..
တကိုယ္လံုးစိုရႊဲေနတာေတာင္ ရိေပၚတေယာက္ကေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ျပံဳးေပ်ာ္ေနတယ္...
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ရိေပၚတေယာက္ေသခ်ာမအိပ္ရဘဲ ကားေပၚမွာပဲ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးအိပ္ေနရတာ သံုးေလးရက္ေလာက္ ရွိၿပီ..
ျဖဴစုတ္စုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ရိေပၚကို က်ိရန္က စိတ္မခ်ႏိုင္စြာ နဖူးစမ္းၾကည့္ေတာ့ ခပ္ေႏြးေႏြးရယ္.
" ရိေပၚ မင္း ေဆးေသာက္ထားမလား "
" ဟင့္အင္း..က်န္႔ေကာဆီသြားမလို႔ "
အေမးတျခား အေျဖတျခားျဖစ္ေနေပမယ့္ ဘာလို႔ ျပံဳးေနလဲဆိုတဲ့ အေျဖကေတာ့ ထြက္လာေလရဲ႕..
" ေနာက္ေန႔မွသြားေလ.. ဒီမိုးကေတာ္ေတာ္နဲ႔ရပ္မွာမဟုတ္ဘူး "
" မရေတာ့ဘူး...ကၽြန္ေတာ္လြမ္းေနၿပီ "
ထပ္ဆြဲမထားခင္ သူ ေျပးထြက္လာေတာ့ ေခါက္ကမိုက္ခနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္တယ္..
ေဆးျမန္ျမန္ေသာက္မွျဖစ္မယ္..
က်န္႔ေကာဆိုတဲ့ ေဆးခါးေလးကို ..
.
.
.
" ရိေပၚ တခုခုေသာက္ပါလား "
" ေနပါေစ..ရတယ္.. "
ဒီအေျခအေနႀကီးက ဘာႀကီးလဲ ??
သူ ဘယ္လိုမွ သက္ေတာင့္သက္သာမရွိ..
အခု သူ႔ေရွ႕က ဆိုဖာမွာထိုင္ေနတာက က်န္းခ်န္..
ဟိုတခါကိစၥၿပီးသြားထဲက မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့တာ အခု ေရွာင္က်န္႔အိမ္မွာမွ ဘာလို႔လာဆံုရတာလဲ..
ၿပီးေတာ့ က်န္းခ်န္ကအိမ္ရွင္လိုမ်ိဳး သူ႔ကိုဆက္ဆံေနတာကေရာ..
" က်န္႔ေကာေရာ.. "
" ေကာ အိပ္ေနတယ္.. ေနသိပ္မေကာင္းလို႔ "
ေအာ္ ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူ ရိေပၚမ်က္ဝန္းေတြက က်န္းခ်န္ကိုယ္ေပၚက အညိဳေရာင္ရွပ္တထည္ဆီမွာ စူးစူးစိုက္စိုက္...
သတိထားမိတဲ့ က်န္းခ်န္ကေတာ့ မသိမသာေျဖရွင္းခ်က္ေပးလာတယ္..
YOU ARE READING
Before I Let You Go
General Fictionခင္ဗ်ားကိုခ်စ္ရတာလဲ အျပစ္တစ္ခုလိုပဲ.. ခင်ဗျားကိုချစ်ရတာလဲ အပြစ်တစ်ခုလိုပဲ.. Warning > This fic is not about happy ending so read at your own risk.
. 9 .
Start from the beginning
