The Day We Met {loudre,kiano,ashtan}

Chapter 14: GoodBye!

Lou's POV

today is the day kung kailan ako aalis, i am going to japan for now. kagabe ay inayos ko na lahat ng kailangan ko, chineck ko na rin ang mga gamit ko dahil baka may maiwan ako.

andito ako sa condo ko and waiting for andre sabi niya kasi he's on his way na. nakaayos na ako hinihintay ko na lang talaga siya, hindi pa naman ako malelate actually sobrang aga ko nga kasi para hindi na ako maghabol ng oras mamaya.

andito na ngayon si andre and nakikita ko ang lungkot sa kanyang mga mata, na kahit anong ngiti pa niya ay mahahalata pa din sa kanyang mga mata na siya'y malungkot. sino nga ba naman kasi ang magiging masaya sa araw na iiwan ka ng taong mahalaga sayo diba?

akala ko noon ay hindi ko mararanasan tong ganito dahil wala na nga akong balak magbf dahil sa nangyare, hindi ko ineexpect ang pagdating niya sa buhay ko, na muling nagbigay kulay sa aking buhay.

sobrang hirap pala talaga na iwan mo yung taong mahal mo kahit na ito'y pansamantala lamang.

parang hindi ko kayang umalis.

parang may pumipigil sa aking umalis at meron din namang nagpupush na umalis ako, dahil para din naman sa akin ito.

i hugged him.... yung mahigpit na parang wala ng bukas.

" ngayon palang ay namimiss na kita paano pa kaya pagumalis ka na?"

he said in a sad tone.

"Me too... i dont know what to do dowe, there's a part of me na ayokong tumuloy but meron din namamg gusto kong tumuloy, hindi ko na alam ang gagawin ko"

i said, pinipilit kong wag maluha at wag magcracked and boses ko.

" Lou, kung iniisip mo ako kaya ayaw mong tumuloy dont please dont, gusto kong tumuloy ka. okay lang naman ako dito ehh tsaka diba sabi mo babalik ka din naman kapag natapo mo na yung aasikasuhin mo, i understand you Lou, you dont need to stay here because of me, kung importante talaga yan just go my Loulou, hindi ako magtatampo, magagalit, or ano man iintindihin kita co'z i can wait you here."

he said in cracked voice.

I know that he know how much i dont wanna go.

i want to be with him all day.

" okay, okay, i will go to japan but promise me one thing" i said.

i want to make sure na hihintayin niya ang aking pagbabalik.

" okay, what is it?"

he asked.

" promise me that you will gonna wait for me until I came back. hindi ka maghahanap ng iba" sabi ko sabay yuko.

as i said that, my tears satarted to fall on my eyes.

ayoko kasi siyang mawala sa buhay ko, parang hindi kona kaya.

" shhhh... don't cry, tumingin ka sa akin."

aniya. he gently get my face up, ngayon ay magkalapit na aming mukha at onti na langgg! onting onti na lang my goddd! kinakabahan ako im still not ready...

ano ba yang iniisip ko.

" never, okay? never. never akong maghahanap ng ibang babae dahil para sa akin ikaw lang at wala ng iba, paghiwalayin man tayo, hinding hindi ako hahanap ng iba dahil ikaw lang sapat na, actuallh sobra pa. kaya smile na, dont pout sige ka mamaya mahalikan ko yan ng wala sa oras. hmmmm"

aniya. nagulat ako sa sinabi niya kaya nahampas ko siya sa braso niya.

" baliw ka talaga. btw let's go? baka malate ako sa flight ko ehh"