Chapter 3: Tampuhan

530 19 0
                                    

Kiara's POV

kakauwi ko lang ngayon dito sa condo ko dahil galing ako sa restaurant namin, kanina inaya niya akong kumain kaso tinanggihan ko.

masama pa rin ang loob ko sa kanya kasi lagi niya di tinutupad ang mga pangako niya! like today di niya nga alam na it was our 7th friendsary
i know naman na lagi niyang nakakalimutan yun.

kaya lang naman ako lumalayo dahil di siya tumupad sa usapan namin na tutulungan niya akong magdrive at walang matutulog but she didn't did that co'z natulog siya haysttt !

sobrang babaw lang kinaiinisan ko lagi yan, nagaaway kami ng dahil sa kung ano anong mapagtitripan naming pagawayan.i know na di dapat ako lumalayo but kapag pinansin ko yun for sure andaming tanong nun sa akin kasi she doesn't know what's the reason why im being like this.i hate to admit but i really really miss her i wanna hug her right now i need her now but i don't know how it so hard!
natigil ang pagiisip ko ng biglang may pumasok sa condo unit ko i was about to leave but she hug me.

my gosh i miss that hug! sabi ko sa sarili ko. pero syempre dahil galit ako di ko inexpect na maitutulak ko siya i dont know why did i do that!

"kiaaa!hanggang kailan tayo magiging ganto? huh? ang hirap kia!di ko kayang makita kang nagkakaganyan ng dahil sakin.
kung may nagawa man akong mali im very very very sorry! kung ito yung tungkol sa pagtulog ko at di pagtulong sayo sorry i didn't mean to do that di ko naman ginusto yun ehh! bat ka ba nagkakaganyan?kia?" sabi niya habang umiiyak my gosh i want to hug her i wanna say that di na ako galit dahil di ko siya kayang tiisin kaso walang lumalabas sa bibig ko ng bigla siyang nagsalita ulit "but of that's what you want i will go now ayoko nang maistorbo pa kita im sorry kiakia mauuna na siguro akong umuwi sa mandaluyong see you there." she said and she hug me again and for the last time she said that "kung ok ka na punatahan mo lang ako sa condo unit ko." and then after she said that she left me alone.

Bat ganun hindi man lang ako nakagalaw sa kinatatayuan ko?
di ko man lang siyang pigilan!
I hate myself so much!
I hate this!
gustuhin ko man na habulin siya kaso di talaga ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon. para akong pinako para di makaalis sa kung saan man ako nakatayo ngayon!

hirap! hirap! ang hirap! i miss you so much my LouLou! i wanna talk to you right now!

di ko namalayang nakatulog na pala ako sa kakaiyak at kakaisip kung paano maayos itong gulong ginawa ko.

Lou's POV

i left kiara's condo kasi ang sakit! di niya talaga ako kinikibo kahit na tignan saglit she never did that to me
it was hard for me to adjust right now co'z i dont even know what's the reason why she's like that. did i do wrong that will make her like that?
i dont know kung saan ako lulugar!?

I want to talk to her soon kapagok na siya because i dont wanna talk to her ng ganyan siya papupunta lang sa wala ang usapan namin.

so i decided not to go in mandaluyong i will just gonna back in japan first may aasikasuhin din kasi ako at kaailangan ako ni ate nikki for our bussiness.

at nakatulog na ako kakaisip .

After 3 days

i wait her for 3 days but she didn't back here in mandaluyong nung haponh umuwi ako ay nagcavite muna ako at after nun ay bumalik din ako agad sa mandaluyong para magayos ng gamit.

btw ngayon nga pala ang flight ko pabalik ng japan nagiwan ako ng letter sa sidd table ng kama ko kasi para may update pa rin si kiara kung nasaan na ako.

Kiara's POV

it was my 3rd day here in tha La Union ng magisa at napagpasyahan kong umuwi na dahil kakausapin ko na talaga siya for this time but anyway
at gusto ko ng malibot ang pilipinas kasama siya it was going fun kapag marami kaya i want to be with her na again.

after an hour
im here in my own condo i will just leave my things here para mas mapadali ang punta ko kay Lou.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
thats it gusy bukas na ulit inaantok na ako ihh surry po late upload
~author




The Day We Met {loudre,kiano,ashtan}Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt