The Day We Met {loudre,kiano,ashtan}

chapter 13: Her last day

Lou's POV

this is my last day here in Philippines and this is also the last day na makikita ko si andre, mahirap man na iiwanan ko siyang magisa dito sa pilipinas ay kailangan kong kayanin.

hindi rin ako magtatagal sa japan dahil parang hindi ko kakayaning mahiwalay sa kanya ng napakatagal, para bang sobrang sanay na akong nandyan lang siya, kasama ko siya palagi, kausap kapag may problema ako.

btw, Im here sa cafe nila kiara and spending some time with her. kasi i know na magtatampo na naman to kapag hindi ako nakipagbonding sa kanya sa aking last day here in philippines.

kanina pa ako dito at nagkukwentuhan kami sobrang namiss ko itong babaeng to lagi kasing busy eh.

" so kia, see you in japan?" sabi ko sa kanya.

" oh yessss, see you there. but btw lou, nakapagpaalam ka ba ba kay andre na bukas na ang alis mo? " aniya.

while holding my hands.

" oum, and you know what? i saw in his eye that he is sad co'z i will gonna leave him here lonely." i said to kiara.

my tears started to fall again, nung naalala ko yung mga sinabi sa akin ni andre kagabe.

" you can't blame him Lou, alam mo ba na he's so happy na makilala ka niya, sabi sa akin ni gino na never niya daw nakitang ganyan kasaya si andre at alam mo ba kung sino ang dahilan?" tanong nito.

" who?" tanong ko ng may pagaalinlangan.

ako kaya yun? o baka naman may iba? tao kaya to?...

" you, ikaw ang nagpabago sa kanya lou, ikaw ang muling nagpasaya sa kanya. kaya hindi mo siya masisisi kung malulungkot siya na aalis ka, dahil ikaw ang kasiyahan niya."

sabi nito.

after that hindi ako nakapagsalita para bang may tumusok sa puso ko bigla, nagiguilty ako na iiwanan ko siya rito, mas lalo tuloy akong nahirapan.

ilang minuto lang ay natapos na din kami sa paguusap, at kailangan ko na ding umuwi dahil ichecheck ko kung wala ba akong makakalimutan.

" bye kia, btw baka pagdating mo sa japan ay yun naman ang aking pagbalik dito sa pilipinas. "

sabi ko sabay ngiti sa kanya.

" huh? bakit parang ang bilis mo naman dun? ehh diba madami ka pang aayusin? alam ba to ni andre? or ni gino?" tanong nito

inaasahan ko ng ganyan yung magiging reaction niya kasi never akong pumunta ng japan in just only a month.

" wala pang nakakaalam kia, ikaw pa lang. and kia can i have a favor?"

pagtatanong ko kay kiara.

" yesss sure, what is it? "

aniya habang naglalakad kami palabas ng cafe.

" pwede bang wag mong ipaalam to kay andre? kahit na kay gino plsss..."

pagmamakaawa ko sa kanya.
and i hold her one hand.

"yess sure, makakaasa ka. and i know na may gusto ko pang favor"

aniya.

" i know na papabantayan mo sa akin si andre, am i right? "

tanong niya.

" yess you are. you know me na talaga. that's why i love you kiakia."

sabi sa kanya and then i hug her tight.
this would be the last hug from her dahil hindi siya makakasama bukas dahil meron siyang pupuntahan na meeting and hindi niya pwedeng i-cancel yun.